Ήρθες όταν εγώ δεν σε περίμενα. Σαν κάθε νύχτα
Καίοντας την ανάμνηση πικρών θανάτων
Είναι κάποια όνειρα που κρύβονται βαθιά μέσα στις τρύπες των βράχων ..
Ίσως και στη σκιά των Αστεριών...
Το ποίημα κινείται στο γνωστό ποιητικό κλίμα της Πολυδούρη, που διαμορφώνεται κυρίως από το ερωτικό συναίσθημα, διαποτισμένο από μια γυναικεία ευαισθησία.
Απλώνω την αγκαλιά μου και συνάζω,
όλα τα μάτια, και τούς καημούς, τα βράχια, τ᾿ ακρογιάλια,
τούς αετούς, τη μουσική όλων των κλαριών,
τον αφρό όλων των κυμάτων.
Μεγάλο Γράμμα (αποσπάσματα) [Τίτος Πατρίκιος]
Πρέπει να σου μιλήσω…
Δίχως σκιάδι στα μάτια,
Θέλω να πάω μ’ αυτόν που αγαπάω,
δεν θέλω να υπολογίσω τι θα γίνει.
Σελίδα 1 από 80
