Ευγνωμονώ τις ελλείψεις μου,
ότι μου λείπει με προστατεύει
απο ' κείνο που θα χάσω,
όλες οι ικανότητες μου ξεράθηκαν
στο αφροντιστο χωράφι της ζωής,
με προφυλασσουν από κινήσεις στο κενό,
άχρηστες, ανούσιες,
ότι μου λείπει, με διδάσκει,
ότι μου' χει απομείνει, μ' αποπροσανατολιζει,
γιατί μου προβάλλει εικόνες απ' το παρελθόν,
σαν να' ταν υποσχέσεις για το μέλλον,
δεν μπορώ, δεν τολμώ
ούτε έναν άγγελο περαστικό να φανταστώ,
γιατί εγώ σ' άλλον πλανήτη
χωρίς αγγέλους, κατεβαίνω,
η αγάπη από λαχτάρα που ήταν,
έγινε φίλη καλή,
μαζί γευόμαστε τη μελαγχολία του χρόνου,
στέρησε με παρακαλώ το άγνωστο,
στέρησε με κι' άλλο για να επιζήσω!
Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ
"Η ευλογία της έλλειψης"