Ποιο πάθος λες;

Αυτό ν’αφήνεσαι ρευστός
σε κάθε ερεθισμό του χώρου σου;
Το πάθος ν’απαντάς σα στρείδι;
Το πάθος να παλεύεις με τα πάθη σου
δε λογαριάζεις;
Κι έπειτα
για ποια λευτεριά του αδέσμευτου μιλάς;
Μες στη σκλαβιά τη θέλω εγώ τη λευτεριά σου.
Μες στη σκλαβιά, που για να καταλύσεις,
αναγνωρίζεις πρώτα κι αποδέχεσαι.

Σας ενδιαφέρουν

Κική Δημουλά - «Μαλακτικό το φως του Οκτωβρίου..»

Γιώργος Σαραντάρης ~ Γράμματα Σε Μια Γυναίκα

Η Πέτρα του ήλιου – Οκτάβιο Παζ (Octavio Paz)

Ορυχείο ~ Μίλτος Σαχτούρης