Η πίστη ως ερωτική χρονικότητα. Ας εξετάσουμε πρώτα τις αγάπες που είχα για κάποιο χρόνο πριν τις προδώσω ή τις εγκαταλείψω. Κι όμως, τους μένω πιστός, και μάλιστα οριστικά.
Καλά, θ' απορροφήσουν κάτι από την έγνοια σου
η μέρα, η κίνηση, η δουλειά σου, οι φίλοι,
και θα μπορέσεις ύστερα να πας
Αχ, τι βαρύ έγκλημα έκανα να μην πω πως σ’ αγαπούσα πολύ, πολύ,
όσο δε λέγεται, όσο δε γράφεται, όσο δεν αντέχεται.
Τότε μπορεί και να μην έφευγες.
Τον αγαπήσαμε, πολύ τον αγαπήσαμε
αυτόν τον απαίσιο – αυτόν τον θεσπέσιο –
κόσμο μας.
Με χτυπάει μια ζέστη αραχνοΰφαντη
ένα μπλε που μυρίζει ανάσα πεταλούδας
Σελίδα 2 από 80
