facebook_page_plugin

Πρόσωπα

Ζοζέ Σαραμάγκου: «Είμαστε περισσότερο τα ελαττώματά μας, παρά τα προσόντα μας»

Ο Ζοζέ (Ντε Σόζα) Σαραμάγκου ήταν Πορτογάλος συγγραφέας, ποιητής, δημοσιογράφος και σεναριογράφος, τιμημένος με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας (1998). Γεννήθηκε στο Αζινιάνγκα της Πορτογαλίας, στις 16 Νοεμβρίου του 1922 και ξεκίνησε να γράφει μετά τα 50 του χρόνια, ενώ γνωστός στο ευρύ κοινό άρχισε να γίνεται μετά το 1980. Τα έργα του έχουν κυρίως αλληγορικό χαρακτήρα και παρουσιάζουν μίαν άλλη –περισσότερο ανατρεπτική- όψη των ιστορικών γεγονότων, δίνοντας έμφαση στον ανθρώπινο παράγοντα. Πέθανε 18 Ιουνίου, το 2010, σε ηλικία 87 ετών, στο Λανθαρότε των Κανάριων Νήσων, όπου διέμενε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Κάθε άνθρωπος έχει κάτι να μας δώσει. Οι άνθρωποι των γραμμάτων, μας αφήνουν αποστάγματα της ζωής και της σοφίας τους. Εμείς θυμόμαστε τον Πορτογάλο συγγραφέα, Ζοζέ Σαραμάγκου, μέσα από μερικά αποφθέγματά του:

Νομίζω πως είμαστε τυφλοί. Τυφλοί που μπορούμε να δούμε αλλά δεν βλέπουμε
To διάβασμα είναι ένας διαφορετικός τρόπος να βρίσκεσαι κάπου.
Η ιστορία των ανθρώπων είναι η ιστορία της ασυνεννοησίας τους με το Θεό, ούτε εκείνος καταλαβαίνει εμάς, ούτε εμείς καταλαβαίνουμε εκείνον.
O χειρότερος τοίχος είναι μια πόρτα της οποίας δεν έχεις το κλειδί.
Ο Θεός είναι αθώος. Όλα θα ήταν ίδια αν δεν υπήρχε.
To διάβασμα είναι ένας άλλος τρόπος να είσαι κάπου.
Το «ποτέ» δεν είναι το αντίθετο του «αργά». Το αντίθετο του «αργά» είναι «πολύ αργά».
Είμαστε περισσότερο τα ελαττώματά μας παρά τα προσόντα μας.
Ο άνθρωπος είναι ένα πλάσμα που είναι συνεχώς «υπό κατασκευήν», αλλά επίσης, κατά ένα παράλληλο τρόπο, πάντα σε μια κατάσταση αέναης καταστροφής.
Μέσα μας υπάρχει κάτι που δεν έχει όνομα· αυτό το κάτι είναι αυτό που είμαστε.
Επιμέλεια – Κείμενο: Δάφνη Τσάρτσαρου

thessalonikiartsandculture.gr

Ο πολιτικός γίγαντας Χοσέ Μουχίκα

Ο τέως πρόεδρος της Ουρουγουάης, ένας ηγέτης που ζει λιτά, παραμένει σύμβολο άδολου και ανιδιοτελούς πολιτικού αγώνα. Και σήμερα, από το κτήμα του, μιλάει για τον έρωτα, την ειρήνη και τον πόλεμο

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο μόνος πολιτικός στον κόσμο που θα συγκέντρωνε τον σεβασμό όλων των ανθρώπων είναι ο τέως πρόεδρος της Ουρουγουάης Χοσέ Μουχίκα.

Ξεκινώντας ως μέλος της αντάρτικης ομάδας Τουπαμάρος κατά την δεκαετία του ’60 πυροβολήθηκε έξι φορές από κυβερνητικά στρατεύματα και επέζησε από θαύμα. Κατά τις δεκαετίες του ’70 και του ’80 πέρασε 13 χρόνια σε συνθήκες απομόνωσης και βασανιστηρίων στις φυλακές που τον οδήγησαν σε παρανοϊκές κρίσεις.

Με την επάνοδο της συνταγματικής δημοκρατίας και μετά από μία κοινοβουλευτική θητεία αρκετών ετών κατέκτησε της αξίωμα της προεδρίας το 2009 υποστηριζόμενος από την Αριστερά της χώρας του, αξίωμα που διατήρησε έως το 2015. Οταν εγκατέλειψε την προεδρία η χώρα ήταν σε εξαιρετική οικονομική κατάσταση και σε ζηλευτή κατάσταση πολιτικής σταθερότητας.

Κατά την διάρκεια της παραμονής του στην προεδρία έγινε γνωστός για το λιτό στιλ της ζωής του και για τις πρωτοποριακές του θέσεις. Ζούσε σε μία μικρή φάρμα έξω από την πόλη, δώριζε το 90% του μισθού του(12.000 δολάρια μηνιαίως) σε αγαθοεργίες, κυκλοφορούσε με ένα Φόλκσβαγκεν «σκαραβαίο» του 1987 και μάζευε αυτούς που έκαναν ωτοστόπ. Παράλληλα υποστήριξε πρωτοποριακές πρωτοβουλίες όπως τη νομιμοποίηση της μαριχουάνας για ιατρική χρήση, το δικαίωμα της άμβλωσης και τον γάμο μεταξύ ομοφύλων. Σήμερα εξακολουθεί να μένει στην ίδια φάρμα με την σύζυγο του ζώντας από την καλλιέργεια και πώληση χρυσανθέμων, οδηγώντας το ίδιο σαραβαλάκι και έχοντας τον ίδιο τρίποδο σκύλο, την Μανουέλα.

Ενας πρώην πρόεδρος που είναι πάλι αγρότης

Ο άγιος αυτός άνθρωπος βρέθηκε πρόσφατα στο Γουαγιανκίλ του Εκουαδόρ σε μία εκδήλωση για την ειρήνη στην Κολομβία. Εκεί έδωσε μία συνέντευξη στη επιθεώρηση Vistazo. Μετέφρασα ορισμένα αποσπάσματα της συνέντευξης, που θα δώσουν στον αναγνώστη και την ευκαιρία να συγκρίνει τον λόγο ενός εμπνευσμένου πολιτικού στην Λατινική Αμερική με την μίζερη αθλιότητα που χαρακτηρίζει τον λόγο των Ρωμιών πολιτικών.

Ειρήνη και Ερωτας

«Η ειρήνη συμβολίζει το μίνιμουμ που προσδιορίζει τον άνθρωπο. Ενα μίνιμουμ ασφάλειας για την επιβίωση. Πέρα απ αυτή την μίνιμουμ ασφάλεια υπάρχει ο έρωτας πού είναι η δύναμη που διασφαλίζει την επιβίωση του είδους. Ο έρωτος είναι η βασική ενασχόληση των νέων είτε το λένε είτε όχι. Οταν γεράσουμε βλέπουμε τα πράγματα από κάποια απόσταση όμως αναγνωρίζουμε ότι αυτή η δύναμη βρίσκεται στα σπλάχνα της κοινωνίας».

Ειρήνη και ατιμωρησία για τα εγκλήματα του εμφυλίου στην Κολομβία, ή δικαιοσύνη και τιμωρία;

«Οι μεγάλες συρράξεις ποτέ δεν είναι δίκαιες. Ποτέ δεν τελειώνουν με δικαιοσύνη. Και αυτό προκαλεί πόνο σε αυτόν που αισθάνεται αδικημένος και θα πρέπει να τον κατανοήσουμε και να τον φροντίσουμε. Ομως υπάρχει και η άλλη υποχρέωση, ότι δηλαδή πρέπει να βλέπουμε μπροστά, να διερωτώμεθα ποια θα είναι η μοίρα ενός έθνους που συνεχίζει να τοποθετεί πάντοτε τον εαυτό του σε μία πολεμική λογική. Δεν μπορούμε να σώσουμε τις ζωές αυτών που έφυγαν, ούτε να καταστρέψουμε τις ζωές αυτών πού έρχονται.

Στη ζωή θα πρέπει να μάθουμε να κουβαλάμε ένα φορτίο. Δεν γνωρίζω αν οι θεοί τιμωρούν

 Αυτό που θα πρέπει να μάθουμε είναι να συμβιώνουμε, που είναι κάτι διαφορετικό. Συμβίωση σημαίνει ότι ένας περπατά σε αυτό το πεζοδρόμιο και ο άλλος στο άλλο. Δεν σημαίνει ούτε ότι θα αγκαλιαστούμε αλλά ούτε και ότι θα πετάμε πέτρες ο ένας στον άλλο. Συμβίωση σημαίνει ανοχή και σεβασμό. Και πιστεύω ότι δεν μπορούμε να ζητάμε τίποτα παραπάνω».

Υπάρχει ο φόβος να καταλάβουν οι αντάρτες την εξουσία;

«Εμένα δεν με ψήφισαν επειδή ήμουν δέκα χρόνια φυλακή ή για τις σφαίρες που μου έριξαν. Με ψήφισαν επειδή μου βγήκε η πίστη υποστηρίζοντας τους ανθρώπους κατά την διάρκεια των ετών που ήμουν βουλευτής. Δεν με ψήφισαν για το χθες με ψήφισαν για το αύριο. Δεν χρειάζεται να φοβίζουμε τον κόσμο. Αν ρωτήσεις ένα νέο για πράγματα που συνέβησαν πριν από 25 χρόνια δεν θυμάται. Αυτό που θυμάται είναι αν έχει δουλειά, αν έχει κατοικία, αν έχει συγκοινωνία, αν έχει ιατρική φροντίδα. Αυτό θα κρίνει αν θα ψηφίσει τον ένα η τον άλλο».

Οι συγκρούσεις στην κοινωνία

«Είμαστε άνθρωποι. Αυτό που ζητώ από τους ανθρώπους είναι να μην μισούν αυτούς που σκέπτονται διαφορετικά. Στις ελεύθερες κοινωνίες θα πρέπει να υπάρχουν συγκρούσεις και θα υπάρχουν για πάντοτε. Ακόμα και αν είχαμε την καλύτερη κυβέρνηση. Πάντοτε. Θα πρέπει να μάθουμε να τις διαχειριζόμαστε και να εκπαιδεύσουμε τους ανθρώπους στον αλληλοσεβασμό και στην ανοχή του διαφορετικού. Το να δείχνουμε ανοχή όταν οι άνθρωποι σκέπτονται το ίδιο είναι εύκολο. Το θέμα είναι να δείχνουμε ανοχή όταν σκέπτονται διαφορετικά. Δεν σκεπτόμουν πάντοτε έτσι άλλα έχω ζήσει πολλά χρόνια. Σήμερα πιστεύω ότι μια ειρήνη κακώς διαμορφωμένη αξίζει περισσότερο από μία νικηφόρο σύγκρουση».

********************
Πηγή: protagon

Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Ιζαμπέλα Ροσελίνι: Η μόδα, το μεταπτυχιακό στα 50 και η εκτροφή κοτόπουλων
«Εάν βρεθείτε αντιμέτωποι με μια πτωτική πορεία στη ζωή σας, μη δώσετε προσοχή στη φωνή μέσα σας που σας κρίνει»

Όταν η καριέρα της στη μόδα και στο Χόλιγουντ στέρεψαν η Ιζαμπέλα Ροσελίνι αποκάλυψε ότι επέστρεψε στις σπουδές.

Η Ιταλίδα μοντέλο και ηθοποιός ήταν ομιλήτρια στην τελετή αποφοίτησης του Κολεγίου Hunter, από το οποίο απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην κατανόηση των αρχών της συμπεριφοράς των ζώων και στην προστασία τους.

«Καθώς πλησίαζα τα 50, δεν έβρισκα δουλειά ως μοντέλο και οι κινηματογραφικοί ρόλοι είχαν συρρικνωθεί. Ήταν καταθλιπτικό» είπε η 66χρονη πρέσβειρα της Lancome.

Η κόρη των θρύλων του κινηματογράφου Ίνγκριντ Μπέργκμαν και Ρομπέρτο Ροσελίνι πρόσθεσε: «Συνέβη όταν σκέφτηκα τους γονείς μου και αποφάσισα να μην ανησυχώ για την καριέρα ή την επιτυχία μου, αλλά να ακολουθήσω το πάθος μου».

Ενώπιον της κεντρικής ομιλήτριας της τελετής αποφοίτησης, πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, η Ιζαμπέλα Ροσελίνι είπε ότι οι μεταπτυχιακές σπουδές της διήρκεσαν πέντε χρόνια, σύμφωνα με το Page Six.

«Σε όλους τους φοιτητές με τους οποίους είμαι στην ίδια αίθουσα: ένα τεράστιο ευχαριστώ που με καλωσορίσατε, μια γυναίκα που είμαι στην ηλικία των γιαγιάδων τους. Είμαι εδώ για να σας πω ότι, εάν βρεθείτε αντιμέτωποι με μια πτωτική πορεία στη ζωή σας, μη δώσετε προσοχή στη φωνή μέσα σας που σας κρίνει, αυτό είναι αρνητικό, ενισχύει περισσότερο το άγχος. Απλά ακολουθήστε τα ενδιαφέροντά σας».

Η ηθοποιός, που φωτογραφήθηκε για το εξώφυλλο διεθνών εκδόσεων του Vogue 35 φορές, αυτό τo διάστημα ασχολείται με το αγρόκτημά της, εκτρέφει κοτόπουλα, καλλιεργεί οργανικά λαχανικά και παράγει μέλι και αυγά.

 

Μια μακροσκελής συνέντευξη της γερμανοεβραίας φιλοσόφου το 1964 στη γερμανική τηλεόραση κάνει σήμερα ρεκόρ κλικ στο youtube. Πώς εξηγείται το «φαινόμενο Άρεντ» στην εποχή των νέων διαδικτυακών μέσων;

Δεν πρόκειται για κάποιο βίντεο τριών λεπτών με ταχύτητα, χρώμα, κίνηση σαν κι αυτά που κάνουν θραύση στο youtube. Στην πραγματικότητα δεν έχει καμία απολύτως σχέση με όλα αυτά. Μια συνέντευξη της γερμανοεβραίας φιλοσόφου και μελετήτριας του ολοκληρωτισμού Χάνα Άρεντ (1905-1975) το 1964 στην εκπομπή του Δεύτερου Προγράμματος της γερμανικής τηλεόρασης ZDF «Zur Person» με τον δημοσιογράφο Γκύντερ Γκάους (1929-2004) προκαλεί ενθουσιασμό σήμερα στο γερμανικό διαδίκτυο. Ήδη οι διάφορες εκδοχές της που κυκλοφορούν στο youtube έχουν κάνει σχεδόν ένα εκατομμύριο κλικ. Είναι το πιο «απίθανο χιτ του youtube», έγραψε πρόσφατα η Rheinische Post.

Αν δει κανείς τη συνέντευξη με σημερινά, τεχνικά και μόνο κριτήρια θα έλεγε ότι οπτικά τουλάχιστον είναι βαρετή. Ασπρόμαυρη τηλεόραση, συζήτηση χωρίς παύσεις, ελάχιστο μοντάζ. Στην πραγματικότητα ο θεατής βλέπει μόνο τη Χάνα Άρεντ να καπνίζει αρειμανίως, πού και πού να βήχει, ενώ ο οικοδεσπότης-παρουσιαστής έχει την πλάτη του γυρισμένη στο κοινό. Η συνέντευξη διαρκεί πάνω από μια ώρα και ξεκινά χωρίς εισαγωγή, κατευθείαν με δύσκολες ερωτήσεις ακαδημαϊκού περιεχομένου.

Πώς εξηγείται το διαδικτυακό «φαινόμενο Άρεντ»;

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που μπορούν να εξηγήσουν την επιτυχία αυτού του βίντεο στο youtube. Σίγουρα δεν είναι αυτό που λέμε «σούπερ χιτ» με τα δεδομένα του youtube, αλλά σε κάθε περίπτωση ένα «φαινόμενο» που αξίζει κανείς να το εξετάσει πιο προσεκτικά. Αν αναλύσει κανείς το προφίλ των χρηστών που το έχουν παρακολουθήσει θα βρει ανάμεσά τους «φαν» της φιλοσοφίας. Ακόμη και πολιτικούς όπως ο Πράσινος πρωθυπουργός της Βάδης-Βυρτεμβέργης Βίνφριντ Κρέτσμαν. Αλλά όχι μόνο. Η Χάνα Άρεντ έγινε της μόδας στο ευρύ κοινό το 2012, όταν βγήκε στους κινηματογράφους μια ταινία για τη ζωή της.

Επίσης η ίδια η εκπομπή Zur Person του Γκύντερ Γκάους θεωρείται θρυλική, με σημαντικές προσωπικότητες της γερμανικής πνευματικής και πολιτικής ζωής να έχουν φιλοξενηθεί στο ιστορικό πλατό της: από τον Μάρτιν Χάιντεγκερ μέχρι τον Κόνραντ Αντενάουερ, τον Βίλυ Μπράντ και τον Χέλμουτ Σμιτ.

Όπως ανέφερε στο γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων dpa ο Μάνουελ Μένκε, ειδικός στην ιστορία των ΜΜΕ, σήμερα το διαδίκτυο και ειδικά τα νέα μέσα όπως το youtube διευκολύνουν τη διάδοση αρχειακού υλικού και ιστορικών συνεντεύξεων, όπως αυτής με την Χάνα Άρεντ. Με την ίδια λογική δεν είναι μόνο η συγκεκριμένη συνέντευξη που κάνει σήμερα απρόσμενα κλικ αλλά και πολλές άλλες αντίστοιχες, όπως μια συνέντευξη με τον Χέλμουτ Σμιτ το 1986 στο «NDR Τalk Show», η οποία έχει στο youtube πάνω από 200.000 κλικ και πολλά σχόλια.

Νοσταλγία, διαχρονικότητα, αλήθεια

Πίσω στη συνέντευξη της Χάνα Άρεντ. «Μια τηλεοπτική συνέντευξη σήμερα δεν γίνεται με τον ίδιο τρόπο και υπάρχουν πολλοί λόγοι γι αυτό. Και τότε πάντως κάποιοι έβρισκαν τη συνέντευξη Άρεντ ενδιαφέρουσα και κάποιοι άλλοι άκρως βαρετή» σημειώνει ο Μένκε. Ακριβώς όμως το ότι σήμερα δεν γίνονται τέτοιες συνεντεύξεις, δημιουργεί σε πολλούς ένα αίσθημα νοσταλγίας για την παλιά τηλεόραση.

Όμως σχετικά με τη συγκεκριμένη συνέντευξη υπάρχει και κάτι παραπάνω που την καθιστά μοναδική. «Αποτελεί ένα απίστευτο μείγμα πνευματικής δύναμης και συγκλονιστικής ειλικρίνειας», εξηγεί ο Γκετς Μπάχμαν, καθηγητής Νέων Μέσων στο Πανεπιστήμιο του Λύνεμπουργκ. Η Άρεντ μιλά για την άνοδο του ναζισμού, το Ολοκαύτωμα, το καταφύγιο που βρήκε στις ΗΠΑ αλλά και για τις γυναίκες, τον φεμινισμό, την ελευθερία του ατόμου να επιλέγει, να αποφασίζει, να συναποφασίζει. Σύμφωνα με τον Μπάχμαν η Άρεντ στη συνέντευξη αυτή είναι πιο επίκαιρη παρά ποτέ.

Πρόκειται με άλλα λόγια για ένα ιστορικό ντοκουμέντο που έρχεται να φωτίσει ακόμη περισσότερο την ζωή και το έργο της Χάνα Άρεντ, της φιλοσόφου που άφησε πίσω της μνημειώδη έργα της πολιτικής σκέψης όπως: «Οι απαρχές του Ολοκληρωτισμού», «Ο Άιχμαν στην Ιερουσαλήμ. Η κοινοτυπία του κακού», «Περί Βίας», «Για την Επανάσταση» κ.ά.

Πηγή: Deutsche Welle

Μεγάλη θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο

Θρήνος στον καλλιτεχνικό και όχι μόνο, κόσμο στην είδηση του θανάτου του αγαπημένου ηθοποιού Κώστα Ευριπιώτη. Την είδηση μετέδωσε μέσω του προσωπικού της λογαριασμού στο Facebook η φίλη του και επίσης ηθοποιός Καίτη Φίνου. Σύμφωνα με την ίδια την κ. Φίνου τον θάνατό του επιβεβαίωσε φίλος της οικογένειας του ηθοποιού.

Πρόσφατα τον επισκέφθηκε και ο πνευματικός του ο οποίος τον κοινώνησε.

Ο Κώστας Ευρυπιώτης νοσηλεύεται στο «Σπηλιοπούλειο» νοσοκομείο. Ο γνωστός ηθοποιός που φαινόταν να έχει ξεπεράσει τον κίνδυνο, αισθάνθηκε έντονη αδιαθεσία και μεταφέρθηκε από τη σύζυγό του στο νοσοκομείο στις αρχές Μαρτίου. Εκεί διαπιστώθηκε ότι αντιμετωπίζει λοίμωξη του αναπνευστικού και οι γιατροί έκριναν απαραίτητη τη νοσηλεία του.

Υπενθυμίζουμε ότι ο Κώστας Ευρυπιώτης είχε υποβληθεί σε σοβαρό χειρουργείο στο κεφάλι τον περασμένο Μάιο.

Γεννήθηκε στην Ηλιούπολη της Αθήνας το 1963. Ήταν ο μικρότερος από τα τέσσερα αδέλφια του και ο πατέρας του ήταν εργάτης. Στην ηλικία των 17 ετών "έχασε" τον μεγαλύτερο αδελφό του, γεγονός που τον ώθησε στο να γίνει πιο εκφραστικός στη δουλειά του. Έκανε τα πρώτα του θεατρικά βήματα μαζί με τον ηθοποιό Νάσο Κεδράκα, ο οποίος είχε ένα θεατρικό εργαστήρι στη γειτονιά του, και τον παρότρυνε να γραφτεί στη δραματική σχολή Θεοδοσιάδη. Έγινε επαγγελματίας ηθοποιός το 1981.

Την είδηση του θανάτου του επιβεβαίωσε η ηθοποιός Καίτη Φίνου με ανάρτηση στο facebook.

Πρωταγωνίστησε και συμμετείχε σε πολλές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία.

Ο ρόλος που τον καθιέρωσε ήταν αυτός στην τηλεοπτική σειρά «Της Ελλάδος τα παιδιά» όπου υποδυόταν τον σμηνίτη, Γιώργο Βλάχο, ένας ρόλος που έχει αφήσει ιστορία στην ελληνική τηλεόραση.

Ο Ευριπιώτης είχε παντρευτεί και είχε χωρίσει με την Βάλια Κωστοπούλου. Είχε δύο παιδιά, τον Ίωνα και τον Αδαμάντιο. Τον Μάιο του 2018 είχε δηλώσει ότι είχε κάνει μία σοβαρή εγχείρηση στο κεφάλι, καθώς είχε μια φλεγμονή, τα συμπτώματα της οποίας τον απομάκρυναν από τις πρόβες της παράστασης Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης. Τον Μάρτιο του 2019 είχε μεταφερθεί σε νοσοκομείο όπου διαγνώστηκε με λοίμωξη του αναπνευστικού.

Από τον Απρίλιο του 2019 ανακοινώθηκε ότι νοσηλευόταν στο Σπηλιοπούλειο Νοσοκομείο λόγω καρκίνου.

Το ξεκίνημα

Ο Κώστας Ευριπιώτης ήταν απόφοιτος της Δραματικής Σχολής Αθηνών Γιώργος Θεοδοσιάδης.

Έγινε γνωστός από τη συμμετοχή του σε δεκάδες τηλεοπτικές, κινηματογραφικές και θεατρικές παραγωγές όπως τις: «Τα λιονταράκια του κυρ Ηλία», «Ο Ανδροκλής και τα λιοντάρια του», «Οι επικίνδυνοι» (μια διαμαρτυρία), «Μπαμ μπαμπάς και μπέμπα», «Μια γυναικάρα στα μπουζούκια», «Μπίζνες στα βαλκάνια», «SafeSex», «Εργαζόμενη γυναίκα», «Σεσουάρ για δολοφόνους», «Άντρες έτοιμοι για όλα», «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα Νο1», «Άντρες έτοιμοι για όλα», «Οι πράσινες, οι κόκκινες, οι θαλασσιές οι τσούχτρες», «Έλα να… γυμνωθούμε ντάρλινγκ», «Οι γαμπροί της Ευτυχίας», «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός», «Μαζί τα φάγαμε» και άλλες.

Καλό Παράδεισο!

Η πριγκίπισσα Αλεξάνδρα της Βαυαρίας (1826-1875) πίστευε ότι όταν ήταν μικρή, είχε καταπιεί ένα πιάνο φτιαγμένο από γυαλί και ότι υπήρχε κίνδυνος με την παραμικρή απότομη κίνηση, να σπάσει μέσα της. Η ιστορία της υπήρξε έμπνευση για το θεατρικό The Glass Piano που παίζεται στο Λονδίνο. Η πριγκίπισσα περπατούσε με προσοχή στους διαδρόμους των ανακτόρων, πρόσεχε πως περνούσε τις πόρτες, μην ακουμπήσει κάπου και φυσικά δεν έτρεχε, υπό τον φόβο ότι το πιάνο μέσα της θα έσπαγε και θα γινόταν χιλιάδες κομμάτια.

Η «ψευδαίσθηση του γυαλιού», ήταν στην πραγματικότητα μια κοινή ψυχολογική πάθηση εκείνη την εποχή και την θεωρούσαν μια μορφή μελαγχολίας. Επιστημονικά έχουν καταγραφεί πολλά περιστατικά ανθρώπων που νόμιζαν ότι ένα μέρος τους ή ολόκληροι, ήταν φτιαγμένοι από γυαλί. Ζούσαν με τον φόβο ότι θα σπάσουν, ή, σε κάποιες περιπτώσεις, φοβόντουσαν να έρθουν σε άμεση επαφή με το φως του ήλιου. Αναφορά για την ψευδαίσθηση του γυαλιού υπάρχει και στο «Η Ανατομία της Μελαγχολίας», του Ρόμπερτ Μπάρτον, το 1612, όπου αναφέρει για τις παρανοϊκές ανησυχίες: «Φόβος του διαβόλου, του θανάτου, ότι θα αρρωστήσουν από κάποια σοβαρή ασθένεια, τρέμουν κάθε αντικείμενο… ότι είναι φτιαγμένοι από γυαλί και επομένως δεν ανέχονται κανείς να τους πλησιάσει».

Η Αλεξάνδρα γεννήθηκε 26 Αυγούστου 1826 και δεν παντρεύτηκε ποτέ.

Είχε μια σύντομη λογοτεχνική σταδιοδρομία. Στη δεκαετία του 1850, ο πρίγκηπας Λουίσιεν Μπονανπάτ την ζήτησε σε γάμο αλλά ο πατέρας της αρνήθηκε με τη δικαιολογία τη λεπτή κατάσταση της υγείας της. Είναι μια φοβία που ήταν ιδιαίτερα κοινή από τον μεσαίωνα μέχρι τον 19ο αιώνα. Επίσης ο φόβος ότι κάποιος είναι πολύ εύθραυστος για αυτόν τον κόσμο, πιστεύεται ότι ήταν ιδιαίτερα κοινός μεταξύ των ευγενών και μορφωμένων ανθρώπων, που πολύ πιθανό να είχαν διαβάσει ιατρικά δεδομένα για την πάθηση πριν αναπτύξουν και οι ίδιοι τα συμπτώματα. Μεταξύ των πιο παλιών και πιο διάσημων ανθρώπων που είχαν αυτή την πάθηση, ήταν ο βασιλιάς Κάρολος VI της Γαλλίας, ο οποίος βασίλεψε από το 1380 μέχρι τον θάνατό του το 1422.

Η πεποίθηση ότι ήταν φτιαγμένος από γυαλί ήταν τόσο μεγάλη, που είχε φτιάξει μια ειδική στολή από σίδερο και την φορούσε με τα ρούχα του για να προστατεύσει το λεπτό και εύθραυστο σώμα του, ενώ δεν επέτρεπε σε κανέναν να τον αγγίξει. Η ψευδαίσθηση ωστόσο του γυαλιού άρχισε να μειώνεται ξαφνικά στα μέσα του 19ου αιώνα, προτού εξαφανιστεί. Κανείς δεν ξέρει πως έγινε αυτό, αν και ακόμη υπάρχουν ελάχιστες περιστασιακές καταγραφές, με το πιο πρόσφατο το 2015 από έναν ψυχίατρο στην Ολλανδία.

Η πριγκίπισσα Αλεξάνδρα δε, φαίνεται ότι ήταν ένα εξαιρετικά εύθραυστο άτομο, ακόμη και πριν από την ξαφνική πεποίθησή της ότι είχε ένα πιάνο μέσα της. Έδειχνε μάλιστα συμπτώματα που θα μπορούσαν σήμερα να χαρακτηρίζονται ως ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD). Αναφορές περιγράφουν μια γυναίκα εμμονή στην καθαριότητα, ενώ φορούσε μόνο λευκά ρούχα.

Το πιάνο ήρθε στο προσκήνιο μετά από ένα σκάνδαλο που ενέπλεκε τον πατέρα της, τον βασιλιά Λουδοβίκο Α’ (Λούντβιχ), ότι έδινε τίτλους και περιουσίες στην ερωμένη του, την ηθοποιό και χορεύτρια Λώλα Μοντέζ. Εκείνη η περίοδος ήταν εξαιρετικά αγχωτική για το μοναδικό από τα παιδιά του που ήταν ακόμη άγαμο και ζούσε στα ανάκτορα. Όλα τα παραπάνω ταιριάζουν και με την πεποίθηση ότι η ψευδαίσθηση του γυαλιού, συχνά συνδέεται με κάποιο είδος εμμονής με την καθαρότητα και την αγνότητα -και τα δύο εύθραυστα ή εύκολα χαμένα.

Η Αλεξάνδρα πέθανε στις 21 Σεπτεμβρίου 1875 την ίδια μέρα με τον αδερφό της Πρίγκιπα Αντάλμπερτ, σε ηλικία 49 ετών . Είναι θαμμένη στο Wittelsbach στο Μόναχο. Πηγή: BBC, αρχική φωτογραφία wikipedia ...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/i-prigkipissa-poy-nomize-oti-itan-ftiagmeni-apo-gyali-kai-zoyse-me-ton-fovo-oti-tha-spasei-poios-gallos-vasilias-eiche-tin-idia-emmoni-kai-eftiaxe-siderenia-stoli/

Ο θάνατος της διάσημης ηθοποιού Νάταλι Γουντ το 1981, θεωρείται μέχρι σήμερα ένα άλυτο μυστήριο. Τα γυρίσματα της ταινίας «Brainstorm» είχαν κουράσει την πολυβραβευμένη ηθοποιό.

Ο σύζυγός της, επίσης διάσημος ηθοποιός, Ρόμπερτ Βάγκνερ, κανόνισε μια μικρή θαλάσσια απόδραση με το γιοτ τους. Μοναδικός καλεσμένος του ζευγαριού ήταν ο συμπρωταγωνιστής της Γουντ, Κρίστοφερ Γουόκεν. Καπετάνιος του «Splendor» ήταν ο Ντένις Ντάβερν. Το πρωί της 28ης Νοεμβρίου του 1981, η Γουντ βρέθηκε να επιπλέει νεκρή σε έναν όρμο του νησιού Καταλίνα, σε απόσταση ενός μιλίου από το σκάφος.

Τι είχε συμβεί; Πως βρέθηκε μέσα στο νερό η ηθοποιός, που φοβόταν το κολύμπι όσο τίποτα άλλο; Το βράδυ του πνιγμού της, ανοιχτά της νήσου Σάντα Καταλίνα, κανένας δεν είδε τι συνέβη. Αρχικά, η πιθανότερη εκδοχή ήταν, ότι όταν πήγε να πάρει τη βάρκα από την αποβάθρα, έχασε την ισορροπία της, έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε. Ο Γουόκεν κατέθεσε πως όταν πήγε για ύπνο, η ηθοποιός ήδη έλειπε από το σκάφος.

Η αυτοψία του ιατροδικαστή έδειξε ότι είχε γδαρσίματα στο σώμα, τα χέρια και στον λαιμό. Επίσης, βρέθηκε αλκοόλ στο αίμα της και διαπιστώθηκε ότι είχε πάρει χάπια. Κανείς όμως δεν βρέθηκε κατηγορούμενος. Ο πνιγμός, σύμφωνα με τις αρχές, προήλθε από ατύχημα

. Ο περίεργος θάνατος της Νάταλι Γουντ συντάραξε την αμερικανική κοινή γνώμη.

 

Στην κηδεία της, το φέρετρο κράτησαν ιερά τέρατα του θεάματος, όπως οι Φράνκ Σινάτρα, Φρεντ Αστέρ, Ροκ Χάντσον, Γκρέγκορι Πεκ, Ντέιβιντ Νίβεν, Λόρενς Ολίβιε και Ηλίας Καζάν. Το άστρο της θρυλικής πρωταγωνίστριας των ταινιών, «Επαναστάτης Χωρίς Αιτία» και «West Side Story», δεν θα έλαμπε ποτέ ξανά.

 

Σενάρια επί σεναρίων γράφτηκαν και ο σύζυγός της, Ρόμπερτ Βάγκνερ, με τον οποίο είχαν παντρευτεί δύο φορές, αντιμετωπιζόταν πλέον με δυσπιστία. Το ίδιο και ο Κρίστοφερ Γουόκεν για τον οποίο οργίαζαν οι φήμες ότι ήταν εραστής της. Το 2008, ο Ρόμπερτ Βάγκνερ στην αυτοβιογραφία του, «Τα κομμάτια της καρδιάς μου», έγραφε ότι εκείνο το βράδυ είχαν έναν έντονο καυγά με τη Γουντ, η οποία πήγε σε άλλη καμπίνα όταν τσακώθηκαν και αυτός έσπασε ένα μπουκάλι κρασί στο τραπέζι.

Όταν τα μεσάνυχτα την αναζήτησε, έλειπε. Τον Νοέμβριο του 2011 η υπόθεση ξανάνοιξε όταν ο καπετάνιος του σκάφους, Ντένις Ντάβερν, δήλωσε στο κανάλι NBC, ότι το βράδυ που πέθανε η Νάταλι Γουντ, είχε προηγηθεί ένας φοβερός καυγάς του ανδρόγυνου.

Παραδεχόταν ότι είχε πει ψέματα στην αστυνομία και εμμέσως επέρριπτε ευθύνες στον Ρόμπερτ Βάγκνερ, ο οποίος δεν την είχε αναζητήσει, όταν έφυγε από το σκάφος. Ηχογραφημένα αποσπάσματα που βρέθηκαν το 2012 έκαναν τις αρχές να αλλάξουν την αιτία θανάτου.

Δεν θεωρείται πλέον ατύχημα, αλλά πνιγμός από αδιευκρίνιστα αίτια. Ο φάκελος της Νάταλι Γουντ είναι ακόμη ανοιχτός και η μόνιμη διαταγή στους ντετέκτιβ είναι να μην μιλούν ποτέ για την υπόθεση. Μέχρι νεοτέρας. Στην πραγματικότητα, ο Βάγκνερ, από τότε ζει πάντα με το κοινωνικό στίγμα του ύποπτου για τη δολοφονία της πανέμορφης ηθοποιού, με την οποία έζησε μεγάλες στιγμές αγάπης και μίσους...

mixanitouxronou.gr

Σελίδα 17 από 26

forwoman

Μείνετε ενημερωμένοι. Εγγραφείτε στο Newsletter μας.

Ζώδια - Σχέσεις

Υγεία

Παιδί

Τέχνες

Επικαιρότητα

Τα cookies βοηθάνε στην καλύτερη εμπειρία σας στην περιήγηση της ιστοσελίδας μας, συνεχίζοντας συμφωνείτε με τη χρήση τους.