facebook_page_plugin

Ταξίδια

Θυμάμαι τα δικά μου "πολλά" Χριστούγεννα του τότε!!!
Τι αναμνήσεις και αυτές...Υπέροχα, μαγικά χρόνια, αναμνήσεις αξέχαστες που δεν επιστρέφουν ποτέ. Μακάρι να έχουν όλοι τέτοια να θυμούνται. Γιατί;;;

Γιατί εγώ μεγάλωσα μέσα σε ένα περιβάλλον γλυκό και ζαχαρένιο.

Γιατί όταν έκλειναν τα σχολεία για τις διακοπές των Χριστουγέννων, πήγαινα στο ζαχαροπλαστείο και βοηθούσα στη παραγωγή για τα χριστουγεννιάτικα γλυκίσματα που θα αγόραζαν οι ντόπιοι.

Κουραμπιέδες...χμ μεγάλη ιστορία ...

Ο μπαμπάς και οι θείοι ετοίμαζαν την ζύμη.

Εμεις τους πλάθαμε...και ρίχναμε την άχνη..

Μυρωδιές όνειρο...Γεύσεις που δεν υπάρχουν πια..

Τσουρέκια...Εκει σας ήθελα, όταν σκύβαμε πάνω από την ξύλινη σκάφη , τεράστια για τα δικά μας τα μεγέθη, να χώνουμε τα τρυφερά μικρά μας χεράκια, και να ενώνουμε τα υλικά: αλεύρι, αυγά, ζάχαρη, μαστίχα, μπαχαρικά, αρώματα...

Μύριζε όλη η πλατεία του Αργοστολίου...

Είχαν τη δική μας παιδική τέχνη....

Το μαγαζί άδειαζε στις γιορτές απ τα τραπέζια και τις καρέκλες.

Στη θέση τους έμπαιναν μεγάλοι πάγκοι στολισμένοι με τα προιόντα..

Χρώματα, πράσινο και κόκκινο..

Ξεκινώντας απ΄το χριστουγεννιάτικο δένδρο (παιδικό στόλισμα) με τα λαμπιόνια εποχής '70 στο κέντρο, και γύρω-γύρω η πραμάτεια μας..(αναφέρομαι στο ζαχαροπλαστείο Βοσκοπούλα της δεκαετίας ΄70,΄80).

Κουτιά στολισμένα με κόκκινες κορδέλες που μέσα υπήρχαν τα γλυκά (οι-κόποι-μας), δίσκοι με όλα τα είδη του ζαχαροπλαστείου, και ντάνες κουραμπιέδες, μελομακάρονα βασιλόπιτες με γλάσο μαρέγκας και τσουρέκια.

Πιο κει δίπλες, μικροδώρα.....αγάπη, χαρά, ευχές, οικογένεια, γαλήνη.. η μπάντα της πόλης έξω (θεέ μου τι θυμήθηκα) να διασχίζει το δρόμο με τους φοίνικες παίζοντας χριστουγεννιάτικα κάλαντα...

Τα παιδιά να τρέχουν στη πλατεία .......Χρόνια που δεν γυρίζουν .....Αναμνήσεις...Οι αναμνήσεις μου..

Αυτά που ζήσαμε τότε...Αυτά που έζησα εγώ. Τα δικά μου "πολλά" Χριστούγεννα του κάποτε...

Ευχαριστώ για πάντα την οικογένεια μου για όσα μου έδωσε, για όσα ευτυχισμένα Χριστούγεννα μου χάρισαν!

 

Χρόνια Πολλά σε όλους!

Μικα Καππάτου

forwoman.gr

 

Ονειρεύεστε να απολαύσετε ένα φθινοπωρινό σαββατοκύριακο στην αγκαλιά της ελληνικής υπαίθρου μακριά από τα άγχη της καθημερινότητας, αλλά και σε κοντινή απόσταση από την Αθήνα.

Ένας ιδανικός προορισμός για εσάς είναι τα Τρίκαλα Κορινθίας, ένα πανέμορφο κεφαλοχώρι, χτισμένο σε μια καταπράσινη πλαγιά με θέα από τις βουνοκορφές της Κυλλήνης ως τον Κορινθιακό Κόλπο.

 

 

Τα Τρίκαλα, ξεδιπλώνονται σταδιακά σε τρεις συνοικίες, τα Άνω, τα Μεσαία και τα Κάτω Τρίκαλα.Στα Άνω Τρίκαλα ξεκίνησε η τουριστική φήμη των Τρικάλων, καθιστώντας την περιοχή έναν αγαπημένο προορισμό.

Το χωριό των περιβόητων Νοταράδων και αρχοντομαχαλάς στην Τουρκοκρατία βρίσκεται σε υψόμετρο 1.100 μέτρων και κερδίζει τις εντυπώσεις με τους ψηλούς πύργους με τις σιδερένιες πόρτες και το μαγευτικό φυσικό τοπίο από καρυδιές και πλατάνια.

 

Περπατήστε στον όμορφο οικισμό και ανακαλύψτε το αρχοντικό των Νοταραίων και το σπίτι όπου γεννήθηκε ο Άγιος Γεράσιμος και δυο χιλιόμετρα μακριά σε ένα καταπράσινο περιβάλλον, το Μοναστήρι του Αγίου Βλασίου, που χτίστηκε τον 17ο αιώνα.

Στα Μεσαία Τρίκαλα θα βρείτε τις περισσότερες επιλογές διαμονής, με τους παραδοσιακούς ξενώνες να προσφέρουν την ιδανική επιλογή για χαλαρωτικές και ρομαντικές στιγμές μέσα στη φύση.

 

 

Ανάμεσα στα μαγαζάκια με παραδοσιακά προϊόντα, αναζητήστε και την εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα του 9ου αιώνα.

 Ακόμη πιο χαμηλά, στα Κάτω Τρίκαλα, πανύψηλα πλατάνια και γραφικά ταβερνάκια σας περιμένουν, με τους ρυθμούς να πέφτουν κι άλλο στην παλαιότερη από τις τρεις συνοικίες. Εδώ μένουν και οι περισσότεροι μόνιμοι κάτοικοι των Τρικάλων.

Χαλαρώστε με έναν καφέ στην πετρόκτιστη πλατεία με τα υπεραιωνόβια πλατάνια και δείτε τις εκκλησίες του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Ιωάννη.

Η περιοχή είναι ιδανικός προορισμός για τους πεζοπόρους, αφού από τα χωριά ξεκινούν γραφικά μονοπάτια, που οδηγούν στις κορυφές του βουνού, σε άλλα χωριά ή στα κατάφυτα δάση της

Τα Σαββατοκύριακα έρχονται, φεύγουν και φέρνουν μαζί διάθεση για εκδρομές. Για αποδράσεις από την καθημερινότητα, σε μέρη όμορφα και ήσυχα, σχεδόν παραμυθένια. Τι κι αν οι Άλπεις και η Ελβετία πέφτουν λίγο μακριά;

Μπορούμε να βρούμε κάτι αντίστοιχο πολύ πιο κοντά μας. Καρπενησι. Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο;

Όμορφη πόλη, γραφικά χωριά, εύκολη πρόσβαση, εντυπωσιακή φύση, καταπληκτικό χιονοδρομικό κέντρο, καταλύματα υψηλού επιπέδου, καταπληκτικό φαγητό, νυχτερινή ζωή. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν τη γνωριμία μας με το Καρπενησι κάνοντας μια βουτιά στο παρελθόν του και ανακαλύπτοντας το παρόν του, ώστε να φτάσουμε εκεί ενημερωμένοι για την περιοχή.

 

Το Καρπενησι είναι μία πόλη που αναπαύεται νωχελικά στην αγκαλιά του Βελουχιού, του αρχαίου Τυμφρηστού, σε υψόμετρο 960 μέτρων, πνιγμένη στο έλατο, καλά προφυλαγμένη από τους δυνατούς βοριάδες που μαστιγώνουν την κορυφή του. Καρπενησι, μία πόλη που έχει να διηγηθεί πολλά στους επισκέπτες της, κουβαλώντας στις πλάτες της ζωντανή την ιστορία. Καρπενησι, μία πόλη που, μέσα από τις δικές της στερήσεις και περιπέτειες, διακρίθηκε για την προσφορά της στην πατρίδα, καθώς πρωτοστατούσε πάντα στους εθνικούς αγώνες.

Ανεβαίνοντας για το χιονοδρομικό κέντρο του Καρπενησίου, ένα από τα μεγαλύτερα και εντυπωσιακότερα της Ελλάδας, θαρρείς ότι ακούς τα ποδοβολητά των αλόγων τους και τον αχό των τουφεκιών τους. Αυτή του την ‘’ανυποταγή’’ το Καρπενήσι κατά καιρούς την πλήρωσε πολύ ακριβά, καθώς γνώρισε το μένος των Τούρκων, των Αρβανιτών και τελευταία των Γερμανών, όταν τον Αύγουστο του 1944 κατέστρεψαν σχεδόν ολοκληρωτικά την πόλη.


Τελικά, παρ’ όλες τις δυσκολίες και τις κακουχίες το Καρπενησι κατάφερε να βγει νικητής και να εξελιχθεί σε έναν από τους δημοφιλέστερους χειμερινούς (και όχι μόνο) προορισμούς.

 

Σήμερα, το Καρπενησι αποτελεί πόλο έλξης για χιλιάδες εκδρομείς, που φτάνουν κατά κύματα για να απολαύσουν το χιονοδρομικό κέντρο, τις γραφικές ταβέρνες, τα καλόγουστα μπαράκια, την πλειάδα των επιλογών διαμονής στα ξενοδοχεία του, αλλά και την παρθένα φύση της Ευρυτανίας, κάνοντας ορειβασία, rafting, canyoning, trekking και διάφορες άλλες δραστηριότητες σε μία περιοχή ανέγγιχτη από τη βιομηχανοποίηση, η οποία ανακηρύχθηκε από την UNESCO το 1991 ως μία από τις καθαρότερες περιοχές οικοσυστήματος στον πλανήτη.

karpenisi.touristikosodigos.gr

 Όταν ταξιδεύω στη Ρώμη έχω την αίσθηση ότι βρίσκομαι σε ένα γνώριμο μέρος..Μια υπέροχη πόλη που δεν την χορταίνω χρόνια τώρα. Ρώμη σημαίνει περπάτημα... 

 Σίγουρα ένας επισκέπτης θέλει περισσότερες μέρες για να δει τα αξιοθέατα της. Εγώ πάλι τα έχω δει αρκετές φορές στα 10 χρόνια που πηγαίνω .

 Δυο μέρες όμως, ένα ΠΣΚ, ας πούμε ότι είναι αρκετό για να απολαύσεις την αιώνια πόλη...Καφέδες, ατέλειωτες βόλτες , βιτρίνες, ψώνια (καμιά φορά) φαγητό, ατμόσφαιρα κόσμος και ιταλικά τραγουδιστά μπερδεμένα με αγγλοισπανικα μαζί ,στη διάθεση των τουριστών με σκοπό κάθε φορά να μας εξυπηρετούν..

 Απολαμβάνεις το κάθε τι, απο το espressso της, μέχρι τη βόλτα στο Κολοσσαίο ποδηλατάδα.Οι επιλογές ειναι πολλές και οι φωτογραφίες άφθονες.. ..Η μεγαλοπρέπεια των μουσείων και μνημείων σε κάνει να πιστεύεις ότι είναι μια πόλη που δεν θα σβήσει ποτέ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Από τους προϊστορικούς κιόλας χρόνους, η περιοχή της Δράμας φαίνεται πως είχε πληθυσμό που κατοικούσε στον οικισμό Αρκαδικού, ενώ η ιστορία της είναι μεγάλη: παρά το γεγονός ότι αποτελούσε στρατιωτικό κέντρο των Οθωμανών στη νότια Βαλκανική, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Επανάσταση του ’21.

Ενώθηκε με το ελληνικό κράτος το 1913 στον Β’ Βαλκανικό Πόλεμο, για να καταληφθεί ξανά από τους Βουλγάρους στον Α’ Παγκόσμιο, οι οποίοι αποχώρησαν με τη λήξη του πολέμου. Αλλά και στον Β’ Παγκόσμιο πέρασε δύσκολα με τους Βούλγαρους και τις επιχειρήσεις εκβουλγαρισμού του πληθυσμού της Δράμας, προβάλλοντας πάντα σθεναρή αντίσταση.

Σήμερα αποτελεί μια όμορφη πόλη, πλούσια σε αξιοθέατα, πολιτιστικά δρώμενα και φυσικό περιβάλλον, στην οποία ζουν 45.828 κάτοικοι (2011). Το όνομά της προέκυψε από το «Υδράμα»-«Δύραμα» και προέρχεται από τα άφθονα νερά που αναβλύζουν στην περιοχή.

 

 

Από την Αθήνα απέχει 650 χιλιόμετρα, ενώ από τη Θεσσαλονίκη 150 χιλιόμετρα, που σημαίνει ότι αν δεν την επισκεφτείτε από κάποια γειτονική της πόλη, σας πέφτει λίγο μακριά και πρέπει στο ταξίδι σας σε αυτή να δείτε και να κάνετε όσο το δυνατόν περισσότερα.
Ακριβώς λόγω των προϊστορικών της ριζών και της πλούσιας ιστορίας της, το Αρχαιολογικό Μουσείο πρέπει να είναι μια από τις πρώτες σας στάσεις στην πόλη της Δράμας, όπου θα ενημερωθείτε για την ανθρώπινη παρουσία στην περιοχή από τη Μέση Παλαιολιθική εποχή (50.000 χρόνια πριν) μέχρι και τους Νεότερους Χρόνους (το 1913).

Στο δημοτικό κήπο της Δράμας που βρίσκεται σήμερα στο κέντρο της πόλης και έχει διαμορφωθεί σε καλαίσθητο πάρκο και όαση πράσινου, βρίσκεται το Άγαλμα της Ελευθερίας και το άγαλμα του Κολοκοτρώνη. Μια βόλτα θα σας εντυπωσιάσει με τις εκατό πηγές που αναβλύζουν κρυστάλλινα νερά και τα πλατάνια του -στην κουφάλα ενός, μάλιστα, είχε κάποτε την κουζίνα του ένα από τα καφενεία που βρίσκονταν στην περίμετρο του κήπου.

Στο περίπου 60 στρεμμάτων πάρκο της Αγίας Βαρβάρας θα πάρετε μια καλή γεύση από τον πλούτο της περιοχής σε νερά και χρώματα, με τις λίμνες και τους καταρράκτες να ομορφαίνουν το τοπίο κάτω από τον ίσκιο αιωνόβιων δέντρων.

Εδώ θα δείτε και τους παραδοσιακούς νερόμυλους, από τους οποίους ξεχωρίζει ο παλιός μουσουλμανικός «Μύλος των Ζώνκε», ενώ στη βόρεια πλευρά του πάρκου σώζεται και η καπναποθήκη του Ελβετοεβραίου καπνεμπόρου Έρμαν Σπήρερ από το1925 και ακριβώς μπροστά της βρίσκονται τα ερείπια της καπναποθήκης του Γιοσέφ Φαρατζή, όπου κλείστηκαν οι Εβραίοι της Δράμας το 1943 πριν από το τραγικό τέλος τους στα πολωνικά στρατόπεδα εξόντωσης.

Αν βρεθείτε στη Δράμα στη γιορτή της Αγίας Βαρβάρας, θα απολαύσετε και το τοπικό έθιμο όπου οι κάτοικοι συνηθίζουν να ανάβουν κεριά σε αυτοσχέδια πλοιάρια, προωθώντας τα στο κέντρο της λίμνης. Στον χώρο των πηγών της Αγίας Βαρβάρας πραγματοποιείται ετησίως και το φεστιβάλ τραγουδιού Dramaica Youth Festival. Κι αν είστε φίλοι του πολιτισμού, το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους κάθε Σεπτέμβρη και οι χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις της Ονειρούπολης κάθε Δεκέμβρη, μάλλον θα μετατρέψουν τη Δράμα στην αγαπημένη σας πόλη.

Σε όλη τη Δράμα και ιδιαίτερα στο χώρο της Αγίας Βαρβάρας υπάρχουν διάσπαρτα παλιά, διατηρητέα κτίρια που χαρίζουν ατμόσφαιρα στην πόλη, ενώ σημαντικό αξιοθέατο είναι επίσης και τα βυζαντινά τείχη της. Μπορεί να μη διαθέτει κάστρο, αλλά από τα βυζαντινά αυτά τείχη διασώζονται αρκετά τμήματα στη βόρεια συνοικία της πόλης, γύρω από την εκκλησία της Αγίας Σοφίας, ενώ υπάρχουν και άλλα τμήματα διασκορπισμένα σε όλη την πόλη, σε αυλές σπιτιών, σε ακάλυπτους –πολλές φορές μάλιστα οι κάτοικοι τα χρησιμοποιούν και για οριοθετήσεις ιδιοκτησιών!

Για τους λάτρεις του θρησκευτικού τουρισμού, η εκκλησία Άγιος Νικόλαος θα αποτελέσει σίγουρα μια στάση. Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και επί τουρκοκρατίας ήταν τζαμί και ονομαζόταν Εσκί τζαμί (αρχαίο τζαμί) ή Τσαρσί τζαμί (τζαμί της αγοράς). Στο τζαμί της συμβολής των οδών Άρμεν και Αγαμέμνονος, μπορείτε να δείτε τοιχογραφίες που απεικονίζουν πιθανώς την πόλη της Δράμας την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ενώ μια βόλτα και από το εκκλησιαστικό μουσείο της Ιεράς Μητροπόλεως Δράμας θα σας φέρει κοντά σε εικόνες λαϊκής τέχνης του ΙΘ’ αι., ξυλόγλυπτα βημόθυρα ναών, αρτοφόρια κ.λπ.

 

 

 

Τέλος, η βυζαντινή εκκλησία της Αγίας Σοφίας (ηλικίας 1000 ετών πλέον) δεν θα μπορούσε να λείπει από το ταξιδιωτικό σας πλάνο, αφού αποτελεί το παλιότερο σωζόμενο κτίσμα της Δράμας.
Κι αφού περάσετε απ’ όλα αυτά, ξεκουραστείτε στην Πλατεία Ελευθερίας, την κεντρική πλατεία της πόλης που πήρε τη σημερινή της μορφή το 1915, όταν κάηκαν ξύλινες παράγκες που ως τότε καταλάμβαναν το χώρο της.

 

 

Βολτάροντας στον υπόλοιπο Νομό

Η πρωτεύουσα του νομού σίγουρα έχει πολλά να δείτε και να θαυμάσετε, οι ομορφιές του, όμως, δεν περιορίζονται μόνο στην πόλη της Δράμας.
Λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη μπορείτε να επισκεφτείτε και το σπήλαιο Αγγίτη το οποίο είναι το μεγαλύτερο ποτάμιο σπήλαιο του κόσμου με μήκος 21 χιλιόμετρα, ενώ το όρος Φαλακρό σας περιμένει με το χιονοδρομικό του κέντρο, με θέα τη Θάσο και το Παγγαίο, σε υψόμετρο 1.745 μέτρων, σε απόσταση περίπου 46 χιλιομέτρων από το κέντρο της Δράμας.

Οι φυσιολάτρες και περπατητές, μπορούν να διασχίσουν το Φαράγγι της Πετρούσας - Πύργων, που ξεκινάει βόρεια από το χωριό των Πύργων και καταλήγει στην Πετρούσα, με μήκος περισσότερο των 10 χιλιομέτρων θαυμάζοντας τα αγριολούλουδα, τη βλάστηση και την πανίδα της περιοχής.

Στα 60 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα της Δράμας βρίσκεται και η Ελατιά, ένα από τα ωραιότερα δασικά συμπλέγματα της χώρας, του οποίου η χλωρίδα και πανίδα βρίσκεται ανάμεσα στις πιο αξιόλογες της Βόρειας Ελλάδας.
Το χωριό Γρανίτης αξίζει επίσης μια επίσκεψη αν βρείτε το χρόνο, σε απόσταση 31 χλμ. βορειοδυτικά της Δράμας, με τις τουριστικές του υποδομές και το πλήθος δέντρων του, ενώ στο βορειοανατολικό άκρο του νομού, το μοναδικό παρθένο δάσος της Ελλάδας, δάσος του Φρακτού, θα σας συστήσει ένα από τα σημαντικότερα ορεινά οικοσυστήματα της χώρας.

Παραδοσιακά αγροτόσπιτα θα βρείτε στο χωριό Καλή Βρύση, ενώ όμορφα νεοκλασικά θα δείτε στην κωμόπολη Δοξάτο και παραδοσιακά μακεδονίτικα σπίτια στο χωριό Μικρόπολη, απ’ όπου μπορείτε να ξεκινήσετε και πεζοπορίες στο Μενοίκιο όρος.

Τέλος, μην παραλείψετε να περάσετε και από το Νευροκόπι που αποτελεί το μεγαλύτερο σε έκταση δήμο της Ελλάδας και η περιοχή που σημειώνονται οι χαμηλότερες θερμοκρασίες κατά τους χειμερινούς μήνες, για να νιώσετε τι θα πει… πραγματικός χειμώνας.

Τ. Τασώνη

clickatlife.gr

Κυριακάτικη βόλτα στο κέντρο της Αθήνας και επιλέγουμε κάτι διαφορετικό. Δεν φεύγουμε για κάποιο κοντινό προορισμό αλλά μένουμε και βολτάρουμε χαλαρά σε μια περιοχή που είναι η νέα "μόδα"...Το Μεταξουργείο είναι η  δύναμη για τις εξόδους των Αθηναίων. Η πλατεία Αυδή είναι η πρωτεύουσά του.

Οι Αθηναίοι έχουν ανάγκη να βγουν στο Γκάζι, αλλά όχι στην πλατεία του γιατί έχει κορεστεί λίγο και ο κόσμος που συναντάς εκεί και τα φωτορυθμικά που κάνουν τη Βουτάδων να μοιάζει με πανηγύρι, αλλά και η μουσική που στο πρώτο βήμα είναι μπουζούκι, στο δεύτερο μπιτάκι, και στο τρίτο ο Lil Wayne να εξυμνεί τα ναρκωτικά, τις γυναίκες και το χρήμα. Δεδομένης αυτής της κατάστασης, αλλά και των κατοίκων της περιοχής του Μεταξουργείου που θέλουν να αναβαθμίσουν την περιοχή τους, ομού μετά των φανατικών παρτι άνιμαλς Αθηναίων που αναζητούν συνεχώς νέα δυνητικά στέκια στην πόλη, ο κόσμος κινείται πλέον προς την αντίθετη πλευρά της Ιερά Οδού.

Αυτή που οδηγεί στην πλατεία Αυδή.


Το ξεχωριστό συναίσθημα που νιώθει κανείς περπατώντας την Κεραμεικού με προορισμό την πλατεία αυτή, είναι η αίσθηση του καινούριου, του απάτητου, του διαφορετικού. Όταν κάτι βρίσκεται τόσο κοντά σε mainstream και χιλιοβαδισμένα μονοπάτια και παρόλα αυτά δείχνει ακόμα τόσο αγνό και φρέσκο, τόσο περισσότερο νιώθεις ένας άλλος Αμέρικο Βεσπούκι κάθε φορά που πατάς τη "Γη της Επαγγελίας".
Το μεσημέρι μας στην πλατεία Αυδή περιλάμβανε οπωσδήποτε καφέ. Φτάνοντας στη συμβολή Κεραμεικού με Μυλλέρου, ο παράδεισος της χαλάρωσης, των φιλόζωων, των Yoga lovers, αλλά και των επίδοξων επιχειρηματιών (υπέροχα ανεκμετάλλευτα κτίρια πάνω στην πλατεία) απλώνεται μπροστά σου.

Το ιδιαίτερο αυτής της πλατείας, είναι ότι η απόστασή της από σταθμούς του μετρό, την κάνει μια στάλα λιγότερο κοσμοπολίτικη και της προσδίδει λίγη περισσότερη αξία άπαξ και την εντοπίσεις. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω καταλάβει ποτέ πραγματικά πώς φτάνω μέχρι εκεί, απλά μοιάζει σαν όλες οι παράλληλες της Πειραιώς να οδηγούν στην πλατεία Αυδή.


Καθίσαμε για καφέ (εντάξει και burger) στον Μπλε Παπαγάλο. Αν πας μια φορά θα σου κλέψει την καρδιά και θα ζήσεις στιγμές κινηματογραφικές όπως αυτές στο "Blue Parrot" της "Casablanca". Όλες αυτές οι μικρές λεπτομέρειες όπως οι vintage καρέκλες, τα παλιακά σκαλιστά τασάκια και οι τσαχπινιές στους τοίχους ή το ποδήλατο στο ταβάνι, είναι χαριτωμένοι θησαυροί για εμάς που δεν απολαμβάνουμε το ίδιο τον καφέ, αν το περιβάλλον δεν μας ταιριάζει.
Παράλληλα με τον καφέ και την κουβέντα παρατηρούσα τον κόσμο. Τα περισσότερα πόδια διέσχιζαν την πλατεία μετά τις 2 το μεσημέρι και είτε καθόντουσαν για φαγητό στις Σεϋχέλλες, είτε στο Αυγό του Κόκκορα, είτε απλά έπιναν μια μπύρα ή έναν καφέ για να συνέλθουν από το χτεσινοβραδινό ξενύχτι.

Ο κόσμος χαλαρώνει, γελάει, ταϊζει τα περιστέρια, βγάζει βόλτα τα κατοικίδιά του και ξαφνικά παρατηρείς ότι υπάρχει και ευγένεια στην πόλη.



Αν έπρεπε να κλείσω τη γοητεία της πλατείας αυτής σε μια κουζίνα, θα ήταν ένα μίξερ. Ανακατεύουμε πολυπολιτισμικότητα, χρώματα, θετική ενέργεια και ελευθερία και φτιάχνουμε το πιάτο αυτό που ονομάζεται "πλατεία Λέοντος Αυδή". Αν και είναι μοναδική, φαντάσου ένα κράμα των "επαναστατικών Εξαρχείων", την αίσθηση του "ανοιχτού πάρκου" που σου δίνει η πλατεία στο Γκάζι που δεν είναι πηγμένη από πολυκατοικίες, και του γούστου της πλατείας Αγίας Ειρήνης μαζί με λίγη καρέκλα με λογότυπο της Amstel.



Τα αυτοκίνητα είναι λιγότερα, οι ανθρώπινες φωνές περισσότερες και η δημοτική πινακοθήκη στα πέντε βήματα. Καμία αγορά και κανένα κατάστημα με ρούχα δε βρίσκεται σε ακτίνα επικίνδυνη ώστε να σε αποσυντονίσει από τον στόχο που έχεις φτάνοντας σε αυτή την πλατεία. Να χαλαρώσεις και να μιλήσεις με τους ανθρώπους γύρω σου. Εδώ, όλα μοιάζουν να έχουν γίνει σε ένδειξη καλής θελήσεως, με αποκορύφωμα τα καθίσματα που έχουν τοποθετήσει στα πεζούλια για να κάθονται όσοι έρχονται.

Όλα είναι νοικοκυρεμένα και χρωματιστά, λες και πηγαίνοντας εκεί, ο Αθηναίος αφήνει πίσω του τον εαυτό που γεμίζει σκουπίδια τις πλατείες και καταστρέφει τα πάρκα και θυμάται μόνο να περάσει καλά.

Είναι από τις φορές που δε φοβάσαι να μιλήσεις στον κόσμο, δεν το σκέφτεσαι δεύτερη φορά να ζητήσεις αναπτήρα, ούτε φοβάσαι ότι θα σε παρεξηγήσουν αν κάνεις βλακείες στη μέση της πλατείας. Δες το σαν μια παιδική χαρά για μεγάλους. Όχι επειδή εδώ δε χωράνε παιδιά, αλλά επειδή και οι ενήλικες χρειάζονται ένα μέρος στην πόλη όπου να μπορούν να νιώθουν παιδιά, και αυτό είναι η πλατεία Αυδή

ladylike.gr

Κεφαλονιά, νησί για όλες τις εποχές...Ένα γρήγορο πέρασμα τριών ημερών που έκανα, μου άφησε ξανά τις καλύτερες εντυπώσεις.

Περίοδος σαφώς με λιγότερο τουρισμό και "σούσουρο" απολαμβάνει κανείς τις βόλτες ήρεμα...Όλα είναι διαφορετικά το φθινόπωρο..

Όμορφες εικόνες ντυμένες με αρώματα εποχής και πάντα με το χρώμα της θάλασσας αυτό του Ιονίου που βρέχεται το νησί τούτο..

Φυσικά χωρίς την παραδοσιακή κρεατόπιτα δεν φεύγουμε... Νοστιμότατη όπως πάντα την απόλαυσα στο σπίτι της θείας...Σύντομα θα ξαναπάω, γιατι Κεφαλονιά σημαίνει πατρίδα, και πατρίδα σημαίνει έρωτας.

O δρόμος της επιστροφής είναι πάντα μελαγχολικός..

forwoman.gr

Σελίδα 5 από 11

forwoman

Μείνετε ενημερωμένοι. Εγγραφείτε στο Newsletter μας.

Ζώδια - Σχέσεις

Υγεία

Παιδί

Τέχνες

Επικαιρότητα

Τα cookies βοηθάνε στην καλύτερη εμπειρία σας στην περιήγηση της ιστοσελίδας μας, συνεχίζοντας συμφωνείτε με τη χρήση τους.