facebook_page_plugin

Ψυχολογία

Τις δύο τελευταίες δεκαετίες ένας διαρκώς αυξανόμενος αριθμός γυναικών, κυρίως πάνω από 30 ετών, με μέσο ή υψηλό μορφωτικό επίπεδο αποφασίζουν για διάφορους λόγους να γεννήσουν ένα παιδί έξω από το πλαίσιο του γάμου.

Το να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί χωρίς πατέρα είναι σοβαρή υπόθεση. Συνεπάγεται σημαντικά πρακτικά προβλήματα και απρόβλεπτες δυσκολίες που βαρύνουν τη μητέρα, όπως π.χ. μοναξιά, ξενύχτια, οικονομικές δυσχέρειες κ.λπ. Φυσικά ο κόπος και οι ευθύνες είναι διπλές μέσα σε ένα κοινωνικό περιβάλλον που δεν παρέχει την απαραίτητη υποστήριξη.

Η κριτική στάση και η απόρριψη συχνά από την ίδια την οικογένεια της γυναίκας, η επιφυλακτική αντιμετώπιση από τους άλλους και η δυσκολία εξεύρεσης εργασίας που να εξυπηρετεί τις οικογενειακές ανάγκες της είναι μερικά από τα σοβαρά προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει μόνη. Από την άλλη πλευρά πρέπει να αντιμετωπιστούν και οι ψυχολογικές δυσκολίες του παιδιού, που δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς. Όσες και αν είναι οι δυσκολίες βέβαια, μπορούν να αντιμετωπιστούν με υπομονή, επιμονή, διάλογο και ειλικρίνεια.

Πότε να λέγεται η αλήθεια στο παιδί

Όταν η μητέρα ενημερώνει εξαρχής το παιδί για την οικογενειακή τους κατάσταση, λέγοντάς του την αλήθεια, προσαρμοσμένη στην ηλικία του, κάνει μια πολύ καλή αρχή Όσο το παιδί μεγαλώνει, η μητέρα μπορεί να του εξηγεί όλο και περισσότερο την κατάσταση, ανάλογα με το βαθμό της ωριμότητάς του. Καλό είναι επίσης η μητέρα να μη λειτουργεί διαφορετικά από τις άλλες μητέρες και να μη δημιουργεί στο παιδί την αίσθηση ότι «είναι αλλιώτικο» ή ότι κρύβει κάποιο τρομερό μυστικό.

Η έλλειψη του πατέρα

Τα παιδιά που έχουν ανατραφεί χωρίς πατέρα νιώθουν συχνά μεγαλύτερη ανασφάλεια από τα άλλα και φοβούνται ότι «δεν αξίζουν» επειδή βιώνουν σαν απόρριψη την απουσία του πατέρα τους. Παράλληλα ίσως αισθάνονται ότι η μητέρα τους δεν αρκεί για να τα υποστηρίξει στις δυσκολίες της ζωής «όπως οι μπαμπάδες των άλλων».
Είναι γεγονός ότι η αποκλειστική ευθύνη της ανατροφής συχνά κάνει τις ανύπανδρες μητέρες -όπως και τις χήρες- να είναι ιδιαίτερα αυστηρές και υπερπροστατευτικές με τα παιδιά τους.

Ο λόγος είναι συνήθως ότι επειδή τα μεγαλώνουν δίχως ανδρικό πρότυπο, έχουν την ανασφάλεια ότι θα χάσουν τον έλεγχο της κατάστασης. H υπερπροστασία και σε πολλές περιπτώσεις η ασφυκτική επιτήρηση όμως μπορεί να προκαλέσουν εκρηκτικές αντιδράσεις στο αγόρι ή στο κορίτσι όταν μπει στην εφηβεία.Επίσης όταν η μητέρα δεν εμπιστεύεται το παιδί, το κάνει άθελά της να μην εμπιστεύεται ούτε εκείνο τον εαυτό του.

https://www.akappatou.gr

 

Με κάθε δευτερόλεπτο που περνάς προσκολλημένος στο παρελθόν, κλέβεις ένα δευτερόλεπτο από το μέλλον σου. Με κάθε λεπτό που περνάς μεμψιμοιρώντας για τα προβλήματα σου, αφαιρείς ένα λεπτό από το χρόνο που έχεις για να βρεις λύσεις σε αυτά.

Όταν σκέφτεσαι όλα εκείνα που θα ευχόσουν να μη σου είχαν συμβεί ποτέ, δεν επιτρέπεις να έρθουν στη ζωή σου όλα όσα θέλεις να σου συμβούν.

Με δεδομένη τη διαχρονική αλήθεια πως γίνεσαι αυτό που σκέφτεσαι σε όλη τη διάρκεια της μέρας σου, δεν έχει κανένα νόημα να στενοχωριέσαι για γεγονότα ή λάθη του παρελθόντος, εκτός αν θέλεις να βιώσεις τις ίδιες εμπειρίες άλλη μια φορά. Αντί γι’ αυτό, χρησιμοποίησε τα μαθήματα που έμαθες από το παρελθόν σου για να εξυψωθείς σε ένα νέο επίπεδο επίγνωσης και φώτισης.

Οι μεγαλύτερες δυσκολίες της ζωής μας αποκαλύπτουν τις μεγαλύτερες ευκαιρίες της ζωής μας. Όπως παρατήρησε ο Ευριπίδης: «Μέσα στη μεγαλύτερη δυστυχία υπάρχουν οι καλύτερες ευκαιρίες για μια ευτυχή αλλαγή». Αν έχεις αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα στη ζωή σου, τότε ίσως να προετοιμάζεσαι για να υπηρετήσεις κάποιον ανώτερο σκοπό, ο οποίος θα απαιτεί να είσαι εφοδιασμένος με τη σοφία που απέκτησες μέσα από τις δοκιμασίες σου.

Αξιοποίησε αυτά τα μάθη ματα ζωής για να τροφοδοτήσεις τη μελλοντική σου εξέλιξη. Να θυμάσαι ότι οι ευτυχισμένοι άνθρωποι συχνά έχουν αντιμετωπίσει τόσες αντιξοότητες όσες και οι δυστυχισμένοι. Η διαφορά είναι ότι οι πρώτοι διαθέτουν έναν θετικό τρόπο σκέψης που τους επιτρέπει να αξιοποιούν τις αναμνήσεις τους για να εμπλουτίζουν τη ζωή τους.

Και προσπάθησε να καταλάβεις ότι αν έχεις βιώσει περισσότερες αποτυχίες από όσες οι άλλοι άνθρωποι, είναι πολύ πιθανό να ζεις μια πληρέστερη ζωή από αυτούς. Εκείνοι που παίρνουν πιο πολλά ρίσκα και τολμούν να είναι και να κάνουν περισσότερα από τους άλλους, είναι φυσικό να βιώνουν και περισσότερες αποτυχίες. Προσωπικά, όμως, θα προτιμούσα να έχω το θάρρος να δοκιμάσω κάτι και να αποτύχω παρά να μην το δοκιμάσω καθόλου.

Θα προτιμούσα χίλιες φορές να περάσω τη ζωή που μου απομένει διευρύνοντας τα όρια της ύπαρξης μου και πασχίζοντας να κάνω δυνατό το φαινομενικά αδύνατο παρά να ζήσω μια ζωή βολέματος, ασφάλειας και μετριότητας. Αυτή είναι η ουσία μιας πραγματικά επιτυχημένης ζωής

. Όπως τόσο σοφά παρατηρούσε ο Ηρόδοτος: «Είναι προτιμότερο, κινούμενοι από ευγενή τόλμη, να διακινδυνεύουμε να υποστούμε τα μισά από τα δεινά που προβλέπουμε, από το να παραμένουμε σε μια δειλή απραξία φοβούμενοι όσα θα μπορούσαν να μας συμβούν».

Ή, ακόμη, όπως είπε ο Μπούκερ Τ. Ουάσινγκτον: «Η πείρα μου έμαθε ότι η επιτυχία δεν μετριέται τόσο από τη θέση που κατέχει κάποιος στη ζωή του όσο από τα εμπόδια που κατόρθωσε να υπερβεί κατά την προσπάθεια του να πετύχει».

Ποιος Θα Κλάψει Όταν Πεθάνεις; – Robin Sharma – Εκδόσεις Διόπτρα 

Read more: https://enallaktikidrasi.com

Σύμφωνα με νέα έρευνα του δημοσιεύτηκε από την American Psychological Association, οι άνθρωποι που έχουν σαν χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους τη συναισθηματική αστάθεια, τη μικρή ευσυνειδησία και την παρορμητικότητα είναι πιο πιθανό να βιώνουν συνεχείς κύκλους αύξησης και μείωσης βάρους στη διάρκεια της ζωής τους σε μεγαλύτερο ποσοστό σε σχέση με αυτούς που δεν έχουν αυτά τα στοιχεία στον χαρακτήρα τους.

Σε αυτή την έρευνα σχετικά με την προσωπικότητα και την παχυσαρκία, οι ερευνητές παρακολούθησαν περίπου 2.000 άτομα σε πορεία 50 χρόνων και ανακάλυψαν ότι η παρορμητικότητα ήταν το πιο ατράνταχτο στοιχείο για το αν κάποιος θα γινόταν παχύσαρκος ή όχι.

Η παρορμητικότητα σύμφωνα με τους μελετητές οδηγεί συνήθως τους ανθρώπους στο να παραδίδονται στους πειρασμούς και να μην έχουν την πειθαρχία για να ακολουθήσουν ένα υγιεινό πρόγραμμα, ειδικά εάν αντιμετωπίζουν στη ζωή τους δυσκολίες ή σύγχυση.

Εάν λοιπόν κι εσύ έχεις χαρακτήρα παρορμητικό, τι πρέπει να κάνεις προκειμένου να διατηρήσεις ένα καλό επίπεδο στα κιλά σου; Κάνε στον εαυτό σου τις παρακάτω ερωτήσεις πριν ξεκινήσεις να κάνεις κάτι παρορμητικό, όπως το να ακυρώσεις τη γυμναστική σου ή το να σταματήσεις για σουβλάκια στο δρόμο από τη δουλειά:

1) Τι νιώθω ακριβώς;

Μερικές φορές παίρνουμε κάποιες αποφάσεις επειδή προσπαθούμε να ξεπεράσουμε ένα συναίσθημα ή να μην νιώσουμε καθόλου κάτι δυσάρεστο. Πάρε λοιπόν λίγα λεπτά για να ελέγξεις την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι και να κάνεις μία μικρή ενδοσκόπηση προτού προβείς σε μία βιαστική και ίσως ανθυγιεινή επιλογή.

2) Ταιριάζει αυτό που κάνω στους στόχους μου;

Πολύ απλά σκέψου αν αυτό που πας να κάνεις είναι σύμφωνο με τις υγιεινές προτεραιότητες που έχεις και τους στόχους σου. Εάν η απάντηση είναι αρνητική, ξέρεις ότι πρέπει να επιλέξεις τον υγιεινό δρόμο.

3) Θα μετανιώσω για αυτή την απόφασή μου;
Σκέψου τον εαυτό σου στο μέλλον- θα εύχεσαι να είχες κάνει κάποια πράγματα διαφορετικά; Εάν ναι, τότε κάνε την υγιεινή επιλογή για την οποία θα είσαι περήφανη αργότερα.

www.womenonly.gr

Πολλά έχουν ειπωθεί για το πώς να αποκτήσουμε μια ισχυρή προσωπικότητα. Ποια είναι όμως τα γνωρίσματα που την χαρακτηρίζουν;

1. Στην κορυφή βρίσκεται η λέξη ΟΡΑΜΑ, αν και οι περισσότερες έρευνες δείχνουν πως οι ξεκάθαροι στόχοι και πολύ περισσότερο οι ιδεολογίες, οι κοσμοθεωρίες και οι μεγάλες ιδέες χαρακτηρίζονται έτσι εκ των υστέρων, αφού έχουν επιβεβαιωθεί. Αλλιώς αποκαλούνται πλάνες και λάθος στρατηγικές. Συνεπώς, ο οραματιστής, μάλλον έχει τις συνθήκες, τη συγκυρία, ίσως και τη μοίρα σύμμαχό του.

2. Ο ιδεατός μας τύπος εμφορείται από ιδανικά, αλλά παράλληλα είναι ρεαλιστικά αισιόδοξος. Δεν παρασύρεται εύκολα από την επιτυχία, αλλά συνεχίζει να ατενίζει το μέλλον ως μια χρονική περίοδο ευφορίας και όχι ως μια λαίλαπα, που καταφθάνει.

3. Φυσικά, είναι άριστος σε αυτό, με το οποίο καταπιάνεται, δεξιότητα, όμως, που αποκτά με την τριβή και τη σκληρή δουλειά και δεν την έχει αποκτήσει με κληρονομικό χάρισμα. Εργάζεται περισσότερο από τους υπόλοιπους -δεν υπάρχουν γι΄αυτόν διακοπές, ώρες γραφείου, άδειες-, μεριμνά, προλαμβάνει, οργανώνει, σχεδιάζει. Παρόλα αυτά, ενθουσιάζεται, ορμά, αφήνεται στις παροτρύνσεις, που του υπαγορεύουν να προχωρήσει.

4. Το μυστικό του κρύβεται στη συγκέντρωση και στην εστίαση της προσοχής. Ο εγκέφαλός μας, εξάλλου δεν τα πάει καλά με το multi-tasking, την πολυδιάσπαση, την παράλληλη εκτέλεση διεργασιών. Αφοσιώνεται, επομένως σε ένα στόχο, όπου κι αν βρίσκεται, και ξέρει να αγνοεί τα ερεθίσματα, που θα τον αποσπάσουν από το πνευματικό αυτό έργο.

5. Είναι καινοτόμος, που σημαίνει ότι ανασυνθέτει τα στοιχεία, που παρατηρεί με διαφορετικό τρόπο σε σχέση με τους υπόλοιπους, ευρηματικός, επειδή διαθέτει πλούτο εμπειριών και επομένως ΔΙΑΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ. Να ο βασικός όρος της επιτυχίας. Τολμά να ρισκάρει τα πάντα, να δοκιμάσει, να πειραματιστεί και εν τέλει να υποστεί τις συνέπειες ή να γευτεί το νέκταρ της τόλμης, κυρίως αν δεν έχει τίποτα να χάσει.

6. Απόρροια των παραπάνω είναι η ευελιξία, η εμμονή του να εξετάζει σφαιρικά τα δεδομένα, να μην καθηλώνεται σε δοκιμασμένες πρακτικές, να μην επαναπαύεται με τα τεκμηριωμένα, αλλά να επιχειρεί μη φοβούμενος το άγνωστο και το ομιχλώδες. Τα πάντα γι’ αυτόν είναι μέσα στο παιχνίδι. Η ίδια η ζωή είναι ένα πεδίο για μεγάλα όνειρα με μικρούς πόρους.

7. Η αυτοεκτίμησή του δεν είναι περιστασιακή, δεν καταποντίζεται από την αστοχία ούτε εξακοντίζεται με τη νίκη. Αντίθετα, παραμένει σταθερή, επειδή αναπληρώνει τις πιθανές μειονεξίες σε κάποιους τομείς με την ακλόνητη δύναμή του σε άλλους.

8. Τα λόγια του είναι μετρημένα. Είναι άνθρωπος προσανατολισμένος στο έργο, στις πράξεις. Τη στιγμή, που οι άλλοι αναλύουν, υπολογίζουν, αναμετρούν, αυτός προχωρά με συνοδοιπόρους ή όχι. Η παιδεία του είναι εστιασμένη στην επίλυση προβλημάτων κι όχι στην αμετροέπεια.

9. Τα λάθη του είναι ευκαιρία για μάθηση κι όχι ήττα. Η εκπαίδευση, τροποποίηση της συμπεριφοράς. Δεν μεμψιμοιρεί και δεν μεταθέτει τις ευθύνες. Δεν αποδίδει την αποτυχία στην κρίση ή σε εξωγενείς παράγοντες. Σκληρός με τον εαυτό του χρεώνεται την κακή εξέλιξη, αλλά ποτέ δεν επαναλαμβάνει τα σφάλματα.

10. Οι μεγάλοι άνδρες ή γυναίκες εμπιστεύονται την ενόραση, την πνευματική εκείνη ιδιότητα, που ερμηνεύει την πραγματικότητα όχι με τη λογική, αλλά με μια ανακατασκευή των ερεθισμάτων με τρόπο, που μοιάζει εξωπραγματικός. Βασίζονται στα συναισθήματα, στις εσωτερικές φωνές, χωρίς όμως να οδηγούνται στο μυστικιστικό.

11. Ως ηγέτες υιοθετούν διαφορετικά κάθε φορά στυλ, γεγονός που κατοπτρίζει την πολυπλοκότητα του χαρακτήρα τους. Άλλοτε δημοκρατικοί, ψάχνουν για συνοδοιπόρους και συνεργάτες κι άλλοτε αυταρχικοί, ξεριζώνουν όλους εκείνους που διαιωνίζουν το πρόβλημα, χωρίς να αποτελούν λύση του.

12. Ξέρει ότι θα προδοθεί, ότι οι σύντροφοι θα λιποψυχήσουν την πιο δύσκολη ώρα, αλλά αυτός προχωρά ακόμα και μόνος του. Πιστεύει στο στόχο του με ΠΑΘΟΣ. Και αυτό είναι το πιο κοινό χαρακτηριστικό, όλων όσων έγιναν διαμορφωτές γνώμης και εμπνευστές κινημάτων.

13. Βίαιος προς τους κόλακες, αλλά μεγαλόθυμος προς τους αδύναμους, του αρέσει να περιστοιχίζεται από ανθρώπους αυθεντικούς, απλούς και ντόμπρους.

14. Ονειρεύεται συχνά, χωρίς αυτό να γίνεται παραλήρημα, φαντασιώνεται την επίτευξη του σκοπού και ζει με άτομα, που ζουν τη ζωή, που και ο ίδιος θέλει να ζήσει.

15. Μα η πραγματική δύναμή του χαρισματικού αυτού τύπου κρύβεται στην ικανότητά του ΝΑ ΕΝΩΝΕΙ, να αποτελεί το διασυνδετικό κρίκο, το σημείο αναφοράς, να εμπνέει και να δίνει κίνητρα και παραδείγματα για ΑΛΛΑΓΗ. Δεν τον τρομάζει η διαφορετικότητα και η ποικιλομορφία των απόψεων και των εμπειριών, επειδή προσπαθεί κάθε στιγμή να ΒΡΕΙ ΤΙΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ, Γιατί πάντοτε η πεμπτουσία της ηγεσίας ήταν η θέληση των ανθρώπων να ενωθούν για έναν κοινό σκοπό.

Είναι δημοφιλέστατες οι λίστες με τα χαρακτηριστικά εκείνα της προσωπικότητας, που οδηγούν στην επιτυχία, όπως κι αν αυτή ορίζεται, ανάλογα με το πολιτιστικό περιβάλλον. Η σύνθεσή τους απεικονίζει τις περισσότερες φορές έναν Υπερ-άνθρωπο, που ακόμα και τα ελαττώματά του τα μετατρέπει σε αρετές. Η μελέτη τέτοιων υποδειγμάτων βασίζεται στη ρομαντική άποψη ότι η ιστορία προχωρά με την εμπνευσμένη δράση κάποιων χαρισματικών ανθρώπων κι όχι εξαιτίας της συλλογικότητας και της δύναμης των λαών..

Ευστράτιος Παπάνης
Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας
Πανεπιστημίου Αιγαίου
ΠΗΓΗ
mynima-hellas.com

Νέα έρευνα βρήκε ότι οι γυναίκες που γεννούν, χωρίς κάποια τεχνική υποβοηθούμενης αναπαραγωγής σε μεγαλύτερη ηλικία είναι πιο πιθανό να ζήσουν περισσότερο. Οι ερευνητές απέδειξαν ότι οι γυναίκες που γέννησαν το τελευταίο τους παιδί μετά την ηλικία των 33 ετών, είχαν διπλάσιες πιθανότητες να γιορτάσουν τα 95α γενέθλιά τους, συγκριτικά με όσες γέννησαν για τελευταία φορά στα 29 τους. 

Ο επικεφαλής της έρευνας, δρ. Thomas Perls, από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστόνης στις ΗΠΑ, είπε ότι τα ευρήματα της έρευνας δεν σημαίνει ότι προτρέπουν τις γυναίκες να καθυστερούν την έναρξη οικογένειας.

Ο ίδιος μάλιστα δήλωσε: «Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι οι γυναίκες πρέπει να περιμένουν να αποκτήσουν παιδιά σε μεγαλύτερες ηλικίες προκειμένου να αυξήσουν τις πιθανότητες να ζήσουν περισσότερο.

Η ηλικία της γυναίκας κατά τον τελευταίο τοκετό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέτρο προσδιορισμού της διαδικασίας της γήρανσης.

Η φυσική ικανότητα μιας γυναίκας να κάνει παιδί σε μεγαλύτερη ηλικία υποδεικνύει ότι το αναπαραγωγικό της σύστημα γερνάει αργά και επομένως το ίδιο συμβαίνει και στο υπόλοιπο σώμα της».

https://www.allgreeks.gr

Στην Ελλάδα 4 στους 10 ανθρώπους αισθάνονται μοναξιά. Τα άτομα αυτά νιώθουν μόνα τους και πιστεύουν πως οι άλλοι τους αντιπαθούν. Αν το σκεφτείτε είναι ένα τρομακτικό νούμερο. Η μοναξιά βλάπτει τον ελληνικό πληθυσμό περισσότερο από κάποια σωματική ασθένεια. Ακόμα χειρότερα, η μοναξιά σε κάνει να αισθάνεσαι και σωματικά άρρωστος. Οι άνθρωποι που πάσχουν από μοναξιά την ίδια στιγμή φαίνεται να παρουσιάζουν και υψηλά ποσοστά σε φυσικές ασθένειες.

Γιατί υπάρχει σήμερα τόση μοναξιά; Γιατί έχει αυξηθεί ο αριθμός των ανθρώπων που υποφέρουν από μοναξιά τόσο πολύ; Σε μια σύγχρονη εποχή στην οποία μπορούμε γρήγορα να έρθουμε σε επαφή με άλλους, μέσω ίντερνετ ή τηλεφώνου γιατί να υπάρχει τόση μοναξιά γύρω μας; Η μοναξιά δεν σημαίνει μόνο ότι είσαι μόνος σου κυριολεκτικά αλλά σημαίνει πως αισθάνεσαι μόνος ακόμη και όταν περιστοιχίζεσαι από πολλούς. Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που μπορεί να αισθανόμαστε μοναξιά, ακόμη και αν βρισκόμαστε μαζί με την οικογένεια μας. Από την άλλη πλευρά, πολλές φορές επιδιώκουμε την μοναχικότητα και την απόσυρση ορισμένες στιγμές απλά για να ξεκουραστούμε και να χαλαρώσουμε.

Η στάση που έχει το άτομο προς την μοναξιά είναι ζωτικής σημασίας. Μπορεί για ένα άτομο η μοναξιά να θεωρηθεί ως τιμωρία και από ένα άλλο άτομο να θεωρηθεί ως ευκαιρία να μείνει και λίγο μόνος. Πολλοί άνθρωποι δηλώνουν πως αισθάνονται μόνοι ακόμη και αν βρίσκονται ανάμεσα σε ανθρώπους που τους αγαπάνε. Πολλές φορές μια αλλαγή στην ζωή του ατόμου κάνει το άτομο να αισθάνεται μοναξιά.

Είτε πρόκειται για μετάβαση σε μια άλλη πόλη, είτε για ένα νέο ξεκίνημα σε μια δουλειά, είτε γιατί τα παιδιά φεύγουν από το σπίτι για σπουδές. Όλα αυτά είναι αρκετά πιθανό να συμβούν σε κάποιον άνθρωπο και να τον κάνουν να αισθανθεί μοναξιά. Κυρίως βέβαια πρόκειται για σύντομη και παροδική μοναξιά. Αυτή η παροδική μοναξιά είναι συχνά μια απάντηση σε ένα εξωτερικό ερέθισμα. Έτσι σε αυτές τις περιπτώσεις η μοναξιά είναι καλή και σημαντική για εμάς, διότι μας βοηθά να προσαρμοστούμε στις μεταβολές της ζωής μας.

Μερικοί άνθρωποι λοιπόν καθηλώνονται στην φάση της μοναξιάς. Χάνουν το ενδιαφέρον τους για ότι συμβαίνει γύρω τους και ξεχνούν πια να επικοινωνούν με τους γύρω τους. Έτσι το άτομο μπαίνει σε ένα φαύλο κύκλο και δημιουργεί μια «πραγματική» μοναξιά. Αποσύρεται από όλους και όλα και αισθάνεται μίσος για τον κόσμο γύρω του. Τα άτομα αυτά αισθάνονται πως δεν είναι σε θέση να έρθουν σε επαφή με άλλο κόσμο και περνούν την ζωή τους σαν να είναι απολιθωμένοι. Έτσι σύντομα θα χαθούν από όλους και θα βυθιστούν σε πλήρη απομόνωση.

Η μοναξιά μπορεί να αντιταχθεί. Το πρώτο βήμα για να γίνει αυτό, είναι γνωστό πως είναι και το πιο δύσκολο. Αλλά η στιγμή που θα έχετε καταφέρει να ξεπεράσετε την εσωτερική «σκύλα» της μοναξιάς το βήμα αυτό θα γίνει πιο εύκολο. Το πρώτο βήμα είναι να ανοίξετε την πόρτα, να βγείτε από το σπίτι σας και να δημιουργήσετε νέες επαφές. Ασχοληθείτε με πράγματα που αγαπάτε και σας εκφράζουν. Οι δραστηριότητες στις οποίες δημιουργούνται πιο εύκολα επαφές είναι η ενασχόληση με τα σπορ και το χορό. Η συμμετοχή σας σε κάποιο ομαδικό άθλημα ή σε ομάδες ποδηλασίας ή ακόμη και η απλή γυμναστική σε ένα γυμναστήριο και η εγγραφή σας σε κάποια σχολή χορού θα σας βοηθήσει να γνωρίσετε νέα άτομα. Η επικοινωνία είναι ζωτικής σημασίας για τον άνθρωπο. Μιλήστε και δείξτε διάθεση να επικοινωνήσετε. Μια απλή συνομιλία με έναν γείτονα μπορεί να σας κάνει να αισθανθείτε πολύ καλά. Θα δείτε ότι πολύ σύντομα θα αισθανθείτε ζωντανός και πάλι, και θα νιώσετε πως η χαρά ήρθε ξανά στην ζωή σας. Αν η στάση απέναντι στους άλλους γίνει πιο θετική θα νιώσετε ανανεωμένοι και χαρούμενοι.

Η μοναξιά είναι μια ατομική εμπειρία. Από τη μια πλευρά, μας δείχνει ότι το να είσαι με τους άλλους είναι κάτι ασύγκριτα όμορφο και νιώθεις δυστυχισμένος όταν είσαι μόνος. Παρ” όλα αυτά και η μοναξιά κρύβει θετικές πλευρές αφού μας δίνει την ευκαιρία να ξεκουραστούμε και να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας. Πρέπει να μάθουμε να αγαπούμε κάθε πλευρά του εαυτού μας και να κρατάμε μια ισορροπία ανάμεσα στις στιγμές που κρατάμε για τον εαυτό μας και τις στιγμές που μοιραζόμαστε με τους άλλους.

https://fumara.gr

Είναι αλήθεια περίεργο πώς μπορεί να επηρεάσει την ζωή σου μια στιγμή. Η αίσθηση του αέρα μετά από ένα νέο συγκλονιστικό, οι ήχοι της πόλης που ξυπνά ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει στον δικό σου μικρόκοσμο και οι δυνατοί παλμοί από την καταπόνηση της αϋπνίας επιδρούν καμιά φορά στη σκέψη σαν ανεμοστρόβιλος. Χτυπoύν με ορμή όλα όσα νόμιζες πως είχες τακτοποιημένα. Κι έτσι ξαφνικά σου έρχεται στο νου μια λέξη ξεχασμένη, ένας ρυθμός, μια ανάμνηση κρυμμένη κάτω από ένα βουνό συμβάντων, κάτι που σε κάνει να σκεφτείς και να αναθεωρήσεις. Και τίποτα πια δεν είναι ίδιο με πριν. Χρόνια είχα να θυμηθώ αυτές τις λέξεις...

Έχεις μια πικρή γεύση τρικυμίας στα χείλη, μα πού γύριζες;

Την πρώτη φορά που τις άκουσα φορούσα ένα μακρύ μπλε φουστάνι, στο πρώτο θρανίο κάτω από τα μεγάλα παράθυρα της τάξης. Μπροστά από την έδρα δηλαδή, εκεί που δεν μπορούσα να αποφύγω το έντονο βλέμμα της καθηγήτριας. Δεν συμφωνούσε με τον θυμό μου. Α, είχα θυμώσει όμως με τον ποιητή. Πολύ. Η εμμονή του να ζήσω την ομορφιά της εφηβείας ό τι κι αν συνέβαινε, με ενοχλούσε. Η υποβάθμιση της πίκρας ενός έρωτα αποτυχημένου επειδή τάχα είχα όλο τον καιρό μπροστά μου, με εξόργιζε.

Σήμερα, αρκετά χρόνια μετά, το κορίτσι εκείνο με τη σφιγμένη γροθιά μου λείπει. Κι ας είχε άδικο τελικά. Κι ας είχε δίκιο ο ποιητής. Πόσες φορές από τότε δεν έδωσα σημασία στα μικρά αγνοώντας τα σημαντικά! Πόσες νύχτες δεν σπατάλησα σε ατέρμονες συζητήσεις για ένα βλέμμα, ένα χαμόγελο, μια αυστηρή παρατήρηση, ένα πόνο που "όλος ο κόσμος γκρεμιζόταν" ενώ στην πραγματικότητα όλα ήταν στιγμές που θα περνούσαν χωρίς να φέρουν δα δραματικές αλλαγές στην πορεία μου. Αλλά πάλι… Μήπως αυτό είναι που δίνει νόημα στη ζωή μας; Το δυνατό συναίσθημα, η αγκαλιά μιας φίλης, το πρώτο φιλί, το δάκρυ πάνω από ένα ποτήρι, η δίχως λόγο λατρεία στο βλέμμα της μητέρας, ένας σπαραγμός για μια απώλεια και μια λύτρωση στη διαβεβαίωση ότι τα ασήμαντα δημιουργούν σημαντικές αναμνήσεις; Πόσο υπέροχο αυτό το αναπάντεχο γοερό κλάμα, με χαμόγελο μαζί!

Ο ήλιος ανεβαίνει και το δυνατό φως διώχνει τη μαγεία. Όλα πλέον δείχνουν πιο απλά, πιο συγκεκριμένα, με μικρότερο ενδιαφέρον, ανιαρά σχεδόν. Τη ζωή μας τη βλέπουμε όπως τη θέλουμε, λοιπόν. Με τις εντάσεις της εφηβείας ή την ψυχραιμία της ενηλικίωσης. Εμείς διαλέγουμε. Κι εγώ σήμερα διαλέγω τις εντάσεις. Την εφηβεία.

Κατεβαίνοντας προς τους γιαλούς τους κόλπους με τα βότσαλα
Ήταν εκεί ένα κρύο αρμυρό θαλασσόχορτο
Μα πιο βαθιά ένα ανθρώπινο αίσθημα που μάτωνε
Κι άνοιγες μ’ έκπληξη τα χέρια σου λέγοντας τ’ όνομά του
Ανεβαίνοντας ανάλαφρα ως τη διαύγεια των βυθών
Όπου σελάγιζε ο δικός σου ο αστερίας.
Άκουσε ο λόγος είναι των στερνών η φρόνηση
Κι ο χρόνος γλύπτης των ανθρώπων παράφορος
Κι ο ήλιος στέκεται από πάνω του θηρίο ελπίδας
Κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις έναν έρωτα
Έχοντας μια πικρή γεύση τρικυμίας στα χείλη.

(Απόσπασμα από το υπέροχο Η Μαρίνα των Βράχων του Οδυσσέα Ελύτη).

https://www.kathimerini.gr

 

Σελίδα 468 από 469

forwoman

Μείνετε ενημερωμένοι. Εγγραφείτε στο Newsletter μας.

Ζώδια - Σχέσεις

Υγεία

Παιδί

Τέχνες

Επικαιρότητα

Τα cookies βοηθάνε στην καλύτερη εμπειρία σας στην περιήγηση της ιστοσελίδας μας, συνεχίζοντας συμφωνείτε με τη χρήση τους.