Υγεία

Κατά την περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο να σας τσιμπήσει κάποιο έντομο στην παραλία, ή εκεί που παραθερίζετε.
Αν σας συμβεί αυτό, τότε υπάρχουν μερικά απλά βήματα που, εφόσον τα κάνετε σωστά, θα ταλαιπωρηθείτε λιγότερο και ο πόνος θα περάσει γρηγορότερα.

Δείτε τι πρέπει να κάνετε αν σας τσιμπήσει σφήκα ή μέλισσα:

-Αφαιρέστε το κεντρί από το δέρμα σας: Δοκιμάστε να το πιάσετε με τα νύχια σας ή με ένα τσιμπιδάκι, Προσοχή: Μην πιέσετε το κεντρί προς τα μέσα επειδή θα απελευθερώσει περισσότερο δηλητήριο.

-Περιορίστε το πρήξιμο: Βάλτε πάγο στο σημείο που σας τσίμπησε το έντομο. Αν το τσίμπημα βρίσκεται στα πόδια ή τα χέρια σας, τότε ανυψώστε τα προς τα πάνω. Αφαιρέστε οποιαδήποτε κοσμήματα (κυρίως δαχτυλίδια) φοράτε, αφού το πρήξιμο μπορεί να τα κάνει δύσκολο να τα βγάλετε αργότερα.

-Επιμεληθείτε των συμπτωμάτων: Για τον πόνο, μπορείτε να πάρετε ένα παυσίπονο από το φαρμακείο που να περιέχει ακεταμινοφαίνη ή ιβουπροφαίνη. Προσοχή: Αν είστε κάτω των 18 ετών, μην πάρετε ασπιρίνη. Για την φαγούρα πάρτε ένα αντισταμινικό. Μπορείτε επίσης να βάλετε ένα μείγμα από μαγειρική σόδα και νερό στο σημείο του τσιμπήματος.
-Έχετε στο νου σας ότι η ενόχληση μπορεί να κρατήσει 2-5 μέρες. Θυμηθείτε να έχετε πάντα καθαρή την πληγή.
Αν ένα άτομο πάθει σοβαρή αλλεργική αντίδραση από το τσίμπημα:

-Επικοινωνήστε άμεσα με έναν γιατρό: Περιγράψτε του τα συμπτώματα που παρατηρείτε. Συνήθως αυτά είναι δυσκολία στην αναπνοή, συριγμός, στένωση του αναπνευστικού σωλήνα, δυσκολία στην ομιλία, ζαλάδα, ναυτία, έμετος, αύξηση καρδιακών παλμών, έντονη φαγούρα, πρήξιμο, ερυθρίαση και άγχος.

-Χορηγήστε του επινεφρίνη: Σε ακραίες περιπτώσεις αναφυλακτικού σοκ, πρέπει να γίνει ένεση επινεφρίνης. Αν το άτομο έχει ιστορικό αναφυλακτικού σοκ μην χάσετε καθόλου χρόνο, μην περιμένετε να δείτε συμπτώματα και κάντε την ένεση αμέσως. Προσοχή: Διαβάστε προσεκτικά τις οδηγίες για τον τρόπο που πρέπει να κάνετε την ένεση.

Πηγή: https://www.onmed.gr

Δρ. Gupta: Ελαττώστε το κόκκινο κρέας για να ζήσετε περισσότερο.  Πολύς λόγος γίνεται για τις τροφές της μακροζωίας, όπως το ψάρι, τα φρούτα, τα λαχανικά και τα προϊόντα ολικής άλεσης.
Τι πρέπει να αποφεύγουμε όμως για να ζήσουμε περισσότερο;

Ο νευροχειρουργός και ιατρικός ανταποκριτής του CNN Sanjay Gupta εξηγεί στο παρακάτω βίντεο.

Ο Gupta τονίζει ότι για όσους δε θέλουν να βγάλουν εντελώς το κρέας από τη ζωή τους, χρειάζεται τουλάχιστον καλύτερος έλεγχος στις ποσότητες. Τα περισσότερα είδη κρέατος περιέχουν σημαντικές ποσότητες κορεσμένων λιπαρών αλλά και νιτρικές ενώσεις που πυροδοτούν τη φλεγμονή.

Μειώνοντας τις ποσότητες κρέατος που καταναλώνουμε, μειώνονται αυτόματα και τα επίπεδα της χοληστερόλης και ο κίνδυνος καρδιοπάθειας.www.onmed.gr

Τα πάνω κάτω έχει φέρει ο διαβήτης στη ζωή σας. Κόψατε το κάπνισμα, προσέχετε τη διατροφή σας και το σωματικό σας βάρος. Το τελευταίο πράγμα όμως που δεν θέλετε να στερηθείτε είναι και το σεξ! Ωστόσο ένα πρόβλημα αρκετό συχνό που αντιμετωπίζουν οι άνδρες με διαβήτη είναι η στυτική δυσλειτουργία.

Σύμφωνα με έρευνες η στυτική δυσλειτουργία παρατηρείται στο 50-70% των ανδρών με σακχαρώδη διαβήτη.
Γύρω στο 50% αυτών παρουσιάζουν προβλήματα στύσης μετά από 10 χρόνια από τη στιγμή που γίνεται η διάγνωση της νόσου. Αυτό συμβαίνει διότι τα άτομα που πάσχουν καιρό από διαβήτη και συγχρόνως δεν έχουν πετύχει καλή ρύθμιση, μπορεί να αντιμετωπίσουν φθορές τόσο στο αγγειακό όσο και στο νευρικό σύστημα που ευθύνονται για την επίτευξη της στύσης.

Ο σακχαρώδης διαβήτης μπορεί να προκαλέσει διάφορες επιπλοκές, όπως αγγειοπάθεια που ευθύνεται για την ελλιπή αιμάτωση του πέους (η οποία είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να επιτευχθεί η στύση) και νευροπάθεια, δηλαδή διαταραχή των νευρικών λειτουργιών που και αυτές είναι απαραίτητες για τη στύση.

Aκόμη, η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να είναι αποτέλεσμα της λήψης συγκεκριμένων φαρμάκων που λαμβάνει ο διαβητικός για τη θεραπεία του, αλλά και των παθήσεων που συχνά συνυπάρχουν με το διαβήτη, όπως η υπέρταση, η στεφανιαία νόσος κλπ. που ωστόσο ο ιατρός που παρακολουθεί τον διαβητικό μπορεί να τα αντικαταστήσει με άλλα και να τροποποιήσει τη φαρμακευτική αγωγή, ώστε να μην επηρεάζεται η στύση.

Πώς προλαμβάνεται το πρόβλημα

Οι διαβητικοί θα πρέπει να ελέγχουν την γλυκόζη του αίματος όσο συχνά τους υποδεικνύει ο θεράπον ιατρός τους ώστε να καταφέρνουν να ρυθμίσουν τα επίπεδά της στο αίμα ικανοποιητικά, τόσο με την φαρμακευτική αγωγή , όσο και με το να υιοθετήσουν έναν τρόπο ζωής τέτοιον που να μην επιβαρύνεται περαιτέρω το αγγειακό τους σύστημα, ώστε να ελαχιστοποιήσουν τις πιθανότητες να εμφανίσουν πρόβλημα στυτικής δυσλειτουργίας. Aυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να προσέχουν το σωματικό βάρος, να μην καπνίζουν (το κάπνισμα αποτελεί μία επιπλέον επιβάρυνση για το καρδιαγγειακό σύστημα), να γυμνάζονται και να ακολουθούν ισορροπημένη διατροφή. Ακόμη, θα πρέπει να καταναλώνουν αλκοόλ με προσοχή, γιατί συμβάλλει στην αύξηση του βάρους και επιπλέον υπάρχει ο κίνδυνος υπογλυκαιμίας από την κατανάλωσή του.

Η κατάλληλη θεραπεία

H θεραπευτική αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας εξαρτάται από το μέγεθος της φθοράς που έχει προκαλέσει ο διαβήτης στο αγγειακό ή στο νευρικό σύστημα. Όσο μικρότερη είναι η φθορά, τόσο καλύτερα είναι τα θεραπευτικά αποτελέσματα. Αυτό σημαίνει ότι αν αντιμετωπιστεί έγκαιρα το πρόβλημα αυξάνονται σημαντικά οι πιθανότητες επιτυχούς αντιμετώπισης.

Aρχικά, οι ειδικοί προσπαθούν να θεραπεύσουν το πρόβλημα με τη χορήγηση φαρμάκων που αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τη στυτική δυσλειτουργία, φάρμακα που τα τελευταία χρόνια έφεραν επανάσταση στην αντιμετώπιση του προβλήματος της στυτικής δυσλειτουργίας. Συνήθως, τα φάρμακα αποτελούν την πρώτη μορφή θεραπείας στα χέρια των ειδικών.

Aν η φαρμακευτική αγωγή φανεί αναποτελεσματική ή ο ασθενής δεν μπορεί να λάβει φαρμακευτική αγωγή όπως πχ άτομα που παίρνουν νιτρώδη για στεφανιαίο πρόβλημα, ο γιατρός μπορεί να συστήσει στον ασθενή άλλες μορφές θεραπείας, πιο επεμβατικές, όπως:

α) ενδοπεϊκές ενέσεις, με τις οποίες χορηγούνται αγγειοδραστικές ουσίες που προκαλούν στύση για ικανοποιητικό χρονικό διάστημα (ο άνδρας μπορεί να κάνει μόνος του αυτές τις ενέσεις, σύμφωνα με τις υποδείξεις του γιατρού) και

β) ενδοπεϊκές προθέσεις, οι οποίες τοποθετούνται με χειρουργική επέμβαση και προκαλούν στύση, όταν ο άνδρας επιθυμεί να έρθει σε ερωτική επαφή.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η στυτική δυσλειτουργία αντιμετωπίζεται επιτυχώς.

https://www.iatropedia.com

Ζυγαριά η Τσιγάρο; Σίγουρα το να κόψει κανείς το κάπνισμα μόνο θετικό μπορεί να είναι και σώζει ζωές, αλλά σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα του International Journal of Clinical Practice, πολλοί διστάζουμε να κάνουμε το πρώτο βήμα φοβούμενοι μήπως έτσι πάρουμε περιττά κιλά.

Μια άλλη έρευνα του Penn State College of Medicine, εξέτασε 186 καπνιστές που αναζήτησαν θεραπεία για να κόψουν το κάπνισμα, και 102 καπνιστές που απέφευγαν συστηματικά να ζητήσουν θεραπεία. Οι ερευνητές συζήτησαν με τους συμμετέχοντες για το παρελθόν τους με το κάπνισμα και συγκεκριμένα περιπτώσεις που δοκιμάζοντας να το κόψουν, πήραν βάρος, καθώς και κατά πόσο αυτό θα τους αποθάρρυνε από το να δοκιμάσουν να το κόψουν στο μέλλον.

Τόσο εκείνοι που είχαν απευθυνθεί στους γιατρούς τους για να κάνουν το μεγάλο βήμα, όσο και εκείνοι που το απέφευγαν, φάνηκε πως είχαν τον ίδιο φόβο για τα περιττά κιλά που συνήθως συνοδεύουν αυτή τη μεταβατική περίοδο. Αξιοσημείωτο είναι δε πως αυτή η αλλαγή στη ζυγαριά τους ήταν που έκανε πολλούς από τους καπνιστές να ξανααναζητήσουν θεραπεία με τη καθοδήγηση κάποιου ειδικού.
Περίπου το 50% των συμμετεχόντων είχε πάρει βάρος σε μια παρελθοντική απόπειρα να κόψουν τη βλαβερή τους συνήθεια. Μεταξύ αυτών, όσοι φοβούνται αυτά τα παραπανίσια κιλά, ήταν πιο πιθανό να αποφύγουν να πάρουν τη μεγάλη απόφαση από τους υπόλοιπους.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι γιατροί που βοηθούν άτομα να κόψουν το κάπνισμα, θα έπρεπε ρωτήσουν τους ασθενείς τους σχετικά με τέτοια παρελθοντικά περιστατικά, και να τους ενημερώνουν για τις διάφορες στρατηγικές συντήρησης του βάρους τους που μπορούν να ακολουθήσουν κατά τη διάρκεια της αντικαπνιστικής τους θεραπείας.

Η σχέση κιλών και καπνίσματος ήταν πάντα κάτι που προβλημάτιζε γιατρούς και καπνιστές και όπως αναφέρει μια έρευνα του British Medical Journal το 2012, πρώην καπνιστές μπορεί να πάρουν μέχρι και 4 κιλά όταν το κόψουν. Αυτό πιθανότατα οφείλεται στην ικανότητα της νικοτίνης να διεγείρει τα ίδια εγκεφαλικά κύτταρα που δίνουν σήμα να σταματήσουμε το φαγητό όταν νιώθουμε χορτασμένοι.

Άσχετα όμως από το ρίσκο να πάρεις μερικά κιλάκια παραπάνω, τα οφέλη του να κόψεις το κάπνισμα (όπως η μείωση της πιθανότητας κάποιου εγκεφαλικού ή καρδιακής προσβολής) είναι πολλά για να τα παραβλέψεις.

https://www.kathimerini.gr

Ο προ-διαβήτης είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να υποδείξει ότι υπάρχουν αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα
Περισσότεροι από ένας στους τρεις ενήλικες έχει προ-διαβήτη και δεν έχει ιδέα ότι βρίσκεται σε κίνδυνο, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «British Medical Journal».

Ο διαβήτης τύπου 2, το είδος του διαβήτη που αναπτύσσεται στην ενήλικη ζωή και συνδέεται με τον τρόπο ζωής, δεν μια κατάσταση που μπορεί να χαρακτηριστεί «ελαφριά» ή να μην της δώσει κάποιος την πρέπουσα σημασία καθώς μπορεί να μειώσει το προσδόκιμο ζωής και να οδηγήσει σε επιπλοκές, όπως τύφλωση και ακρωτηριασμός που επηρεάζουν σοβαρά την ποιότητα της ζωής.

Ο προ-διαβήτης είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να υποδείξει ότι υπάρχουν αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και ως εκ τούτου, τα άτομα αυτά διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 στο μέλλον. Η ραγδαία αύξηση του αριθμού των ατόμων που θεωρούνται ότι πάσχουν από προ-διαβήτη - τρεις φορές μεγαλύτερος από ότι ήταν πριν από μια δεκαετία - έχει προκαλέσει σοκ, ακόμη και στους γιατρούς. «Τα στοιχεία είναι ανησυχητικά», λέει ο Simon O'Neill, διευθυντής του οργανισμού Diabetes UK, «είναι χειρότερα από ό, τι περιμέναμε».

Ο προ-διαβήτης σημαίνει ότι τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα είναι λίγο πιο πάνω από το κατώτερο φυσιολογικό, αλλά δεν είναι αρκετά υψηλά για τη διάγνωση του διαβήτη τύπου 2.

Το υψηλό σάκχαρο στο αίμα είναι ένα ενδεικτικό σημάδι ότι το σώμα παράγει την ορμόνη της ινσουλίνης, αλλά δεν είναι πλέον σε θέση να τη χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά – μια κατάσταση γνωστή ως αντίσταση στην ινσουλίνη. Έτσι όταν το σώμα γίνεται ανθεκτικό στην ινσουλίνη, η ζάχαρη αρχίζει να συσσωρεύεται στο αίμα, προκαλώντας βλάβες στα αιμοφόρα αγγεία και τα νεύρα. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν θαμπή όραση και ξαφνική απώλεια της όρασης.

Ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για τον προ-διαβήτη είναι ο ΔΜΣ από 25 και άνω, ειδικά στα άτομα που έχουν σωματότυπο σε «σχήμα μήλου» και φέρουν λίπος γύρω από τη μέση.

Όπως εξηγούν οι ερευνητές, το λίπος κάθεται κοντά στα ζωτικά όργανα, συμπεριλαμβανομένου του παγκρέατος, μειώνοντας την ικανότητά του να παράγει ινσουλίνη. Ένας άλλος παράγοντας κινδύνου είναι η ηλικία - από το 40 και μετά ο κίνδυνος αρχίζει σταδιακά να αυξάνεται. Καθώς μεγαλώνουμε, τα μιτοχόνδρια - τα μικροσκοπικά εργοστάσια παραγωγής ενέργειας – που βρίσκονται στα μυϊκά κύτταρα, αρχίζουν να επιβραδύνουν. Αυτό αυξάνει την περιεκτικότητα σε λίπος στα κύτταρα, που οδηγεί σε αντίσταση στην ινσουλίνη.

https://www.news.gr

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια σοβαρή αυτοάνοση νόσος που προσβάλλει τις αρθρώσεις και άλλα μέρη του σώματος. Είναι όμως πολλές φορές δύσκολο να εντοπιστεί, επειδή τα συμπτώματα μπορεί να μιμηθούν εκείνα άλλων ασθενειών.

Δείτε ποια σημάδια μπορεί να αποτελούν πρώιμα συμπτώματα ρευματοειδούς αρθρίτιδας (ΡΑ) για να γνωρίζετε τι πρέπει να κάνετε.

Δυσκολία στην επούλωση τραυματισμών

Είναι πιθανό να πιστεύετε ότι ένας πονεμένος αστράγαλος οφείλεται απλά σε κάποιο μικροτραυματισμό από το περπάτημα, αλλά αν κάνει πολλές μέρες να σας περάσει, τότε, ίσως, να σημαίνει ότι έχετε ΡΑ. Η Lisa Mandl, γιατρός ρευματολογίας στο νοσοκομείο Εξειδικευμένων Χειρουργικών Επεμβάσεων στη Νέα Υόρκη, επισημαίνει ότι αυτό είναι ένα φαινόμενο που το συναντάει συχνότερα σε σχετικά νεαρά άτομα, τα οποία σπάνια αναλογίζονται το ενδεχόμενο να έχουν ΡΑ.

Μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα στα χέρια

Ένα σύμπτωμα της ΡΑ είναι παρόμοιο με το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα, το οποίο χαρακτηρίζεται από μούδιασμα στον καρπό και τα χέρια. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι η διόγκωση στο βραχίονα συμπιέζει τα νεύρα που διαπερνούν τα χέρια. Η αίσθηση είναι συχνά χειρότερη το βράδυ. Πολλές φορές η ΡΑ διαγιγνώσκεται λανθασμένα ως σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα.

Προβλήματα στο πέλμα

Μια περιοχή που πολλοί άνθρωποι έχουν συχνά πόνους ή φλεγμονή που οφείλεται στην ΡΑ είναι το πέλμα. Ειδικά οι γυναίκες, πιστεύουν συχνά ότι για τους πόνους αυτούς ευθύνονται τα παπούτσια με ψηλά τακούνια, αλλά αυτό αποδεικνύεται πολλές φορές λάθος. Ορισμένα άτομα με ΡΑ μπορεί επίσης να αναπτύξουν πόνο στη φτέρνα, λόγω πελματιαίας απονευρωσίτιδας, μιας κοινής διαταραχής του ποδιού που προκαλείται από τη διόγκωση του ιστού στο κάτω μέρος του ποδιού, κοντά στη φτέρνα.

Προβλήματα στα μάτια

Πολλοί άνθρωποι με ΡΑ είναι επίσης πιθανό να έχουν το σύνδρομο Sjogrens, μια αυτοάνοση διαταραχή που μπορεί να προκαλέσει ξηρότητα στα μάτια, το στόμα, τη μύτη, το λαιμό, ή το δέρμα, εξαιτίας της φλεγμονής που εμποδίζει τους αδένες να υγραίνονται, υποστηρίζει η δρ Mandl. Αυτό μπορεί να συμβεί ακόμη και στα πρώιμα στάδια της ΡΑ, αλλά είναι απίθανο να είναι το μόνο σύμπτωμα.

Πόνοι στις αρθρώσεις

Ένα από τα πιο συχνά συμπτώματα της ΡΑ είναι ο πόνος στις αρθρώσεις. Οι άνθρωποι συχνά σκέφτονται ότι ο πόνος οφείλεται στην υπερπροσπάθεια ή την οστεοαρθρίτιδα, τον τύπο της αρθρίτιδας που είναι κοινός σε άτομα μεγάλης ηλικίας. Αυτό το γενικευμένο άλγος μπορεί επίσης να διαγνωσθεί λανθασμένα ως ινομυαλγία ή ως σύνδρομο χρόνιας κόπωσης (η κούραση είναι ένα άλλο σύμπτωμα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας). Οι πόνοι της ΡΑ στις αρθρώσεις δεν φεύγουν εύκολα. Συνήθως διαρκούν περισσότερο από μία εβδομάδα. Μπορεί επίσης να είναι συμμετρικοί πόνοι, δηλαδή να εκδηλωθούν ταυτόχρονα και στα δύο χέρια, τα πόδια, τα γόνατα και τους αστραγάλους.

Πρωινή δυσκαμψία

Ένα άλλο χαρακτηριστικό της ΡΑ είναι η ακαμψία στις αρθρώσεις το πρωί. Και πάλι, αυτό είναι επίσης ένα κοινό σύμπτωμα με εκείνα της οστεοαρθρίτιδας, η οποία μπορεί να προκαλέσει πόνο μετά από μακρές περιόδους αδράνειας, όπως είναι ο ύπνος. Η διαφορά μεταξύ των δύο είναι ότι ο πόνος της οστεοαρθρίτιδας συνήθως υποχωρεί σε περίπου μισή ώρα. Η δυσκαμψία από ΡΑ θα διαρκέσει πολύ περισσότερο, ίσως και για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας.

«Κλειδωμένες» αρθρώσεις

Οι άνθρωποι με ΡΑ μπορεί μερικές φορές να αισθάνονται τις αρθρώσεις να είναι «κλειδωμένες», ιδιαίτερα στα γόνατα και τους αγκώνες. Αυτό συμβαίνει επειδή υπάρχει τόσο μεγάλη διόγκωση των τενόντων γύρω από την άρθρωση, ώστε το χέρι ή το πόδι δεν μπορεί να λυγίσει. Το σύμπτωμα μπορεί να εκληφθεί λανθασμένα ως τραυματισμός του μηνίσκου, κάτι που είναι συχνός τραυματισμός στους αθλητές και ο οποίος μπορεί επίσης να οδηγήσει σε κύστες.

Οζίδια στα δάχτυλα

Αυτά είναι σκληρά εξογκώματα που αναπτύσσονται κάτω από το δέρμα κοντά στις αρθρώσεις που προσβάλλονται από την ΡΑ. Συχνά εμφανίζονται στο πίσω μέρος του αγκώνα, και μερικές φορές ακόμα και στα μάτια. Είναι κάτι που συμβαίνει πιο συχνά σε άτομα που έχουν προχωρημένη ΡΑ, αλλά μερικές φορές εμφανίζονται και νωρίτερα. Τα οζίδια μπορεί να μιμούνται τα συμπτώματα ουρικής αρθρίτιδας, μιας άλλης μορφής της αρθρίτιδας.

Πηγή: www.onmed.gr